Barwę światła określa się za pomocą tzw. temperatury barwowej (Tc) i podaje się ją w Kelwinach, K. Źródła, które emitują białą barwę światła, można podzielić, w zależności od ich temperatury barwowej, na trzy grupy: ciepłobiała (ciepła), neutralna (chłodnobiała) i dzienna (zimna). Wraz ze zwiększaniem wartości średniej wymaganego natężenia oświetlenia powinna wzrastać temperatura barwowa stosowanego źródła światła.
Temperatury typowych źródeł światła:
· 2000 K – światło świecy i lampy naftowej,
· 2700 K – żarówka wolframowa, w typowych warunkach, którą wszyscy postrzegamy jako dającą światło ciepłobiałe i bardziej żółte od naturalnego dziennego (wcześniej za wartość typową dla żarówek podawano 2500 K),
· 2900-3200 K – lampa halogenowa (żarówka halogenowa),
· 3000-4000 K – barwa neutralnie biała,
· 4000-5000 K – barwa lekko-chłodnobiała,
· 5000-5500 K – światło typowo dzienne,
· 6000 K – niebo z białymi chmurami,
· 7000 K – zachmurzone niebo,
· 8000 K – mgła,
· 10000 K – bezchmurne niebo zimą o godz. 12 w południe,
· 20000 K – błękitny nieboskłon w krajach południowych latem w południe.