Zasilanie budynków, w których woda pochodzi z sieci może odbywać się pod ciśnieniem wody w rurociągu lub poprzez urządzenia dodatkowe np. pompy czy hydrofory. Pierwsze rozwiązanie stosowane jest dla konstrukcji do 15 metrów lub do 5 kondygnacji naziemnych. Należy zapewnić minimalne ciśnienie wypływu w najwyżej położonych punktach czerpalnych na poziomie 10 metrów słupa wody. Ciśnienie maksymalne nie może przekraczać 60m sł. wody. Instalacja wodociągowa z sieci składa się z następujących elementów:
- przyłącza wodociągowego, czyli odcinka przewodu łączącego instalację wodociągową z siecią wodociągową w ulicy
- przewodów rozdzielczych poziomych
- przewodów rozdzielczych pionowych
- podejść wodociągowych do punktów czerpalnych
- uzbrojenia
Instalacja z rozdziałem dolnym
Stosowana jest głównie w budynkach podpiwniczonych, przewody rozdzielcze poziome prowadzone są w tym wypadku pod stropem piwnicy (z minimalnym spadkiem 0,4% w kierunku wodomierza) lub zabudowane sufitem podwieszanym. Na każdym podejściu pod pion znajduje się zawór odcinający z kurkiem spustowym umożliwiającym opróżnienie pionu.
Instalacje pierścieniowe
Taka instalacja to połączenie instalacji z zasilaniem dolnym i górnym, która zasilana jest z dwóch stron, od dołu poprzez sieć przewodów rozdzielczych i od góry bezpośrednio ze zbiornika górnego. Układ taki jest bardziej niezawodny na wypadek awarii któregokolwiek z przewodów, konieczności wyłączenia z eksploatacji zbiornika itp.
Instalacje z rozdziałem górnym
W rozwiązaniu tym woda z wodociągu w pierwszej kolejności zasila zbiornik położony w najwyższej części budynku. Zasilanie przypomina napełnienie spłuczki zbiornikowej. Także tutaj zamocowany jest zawór pływakowy sterujący dopływem wody do zbiornika. Dopiero ze zbiornika w sposób grawitacyjny woda spływa do poszczególnych punktów czerpalnych. Ciśnienie w punkcie jest zależne od odległości w pionie pomiędzy zbiornikiem a punktem i dla najwyżej położonych przyborów może być za niskie. Przewody rozdzielcze poziome ułożone sa na najwyższej kondygnacji i poprowadzone ze spadkiem od zbiornika do pionów.
Instalacje wielostrefowe
Stosowane są w budynkach wysokich w których ciśnienie wody w sieci wodociągowej nie jest w stanie zapewnić wymaganego ciśnienia wypływu w całym budynku. Podnoszenie ciśnienia w sieci prowadzi z kolei do zbyt dużych jego wartości w najniżej położonych fragmentach instalacji i jest niebezpieczne dla armatury i przewodów. W budynkach wysokich instalacje dzieli sie na dwie lub więcej stref z których każda ma osobne zasilanie. Strefa I zasilana jest zwykle pod ciśnieniem wody z sieci wodociągowej i stosowana jest dla pierwszych 4-5 kondygnacji budynku. Strefa II zasilana jest pod ciśnieniem zespołu hydroforowego i zasila piętra od 6-10 a nawet do 12 w zależności od wysokości kondygnacji. Strefa II następne 5-6 pięter itd.
źródło:
1) www.instsani.pl