Ozon posiada silne właściwości aseptyczne i toksyczne. Homoatomowa cząsteczka ozonu jest zbudowana z trzech atomów tlenu. W warunkach normalnych ozon jest niebieskim gazem, twory się w momencie wyładowań elektrycznych. Powietrze po burzy ma zapach ozonu powstaje on podczas wyładowań atmosferycznych. Jest nietrwały termicznie i rozpada się stopniowo do tlenu w temperaturze pokojowej. Cząsteczka ozonu natrafiając na zanieczyszczenia czy to w powietrzu bądź gdy wniknie do struktury materiału (dywanu, tapicerka, tynk) wchodzi w reakcję chemiczną i powoduje ich utlenienie. Trzeci atom tlenu wchodzi w reakcję z cząsteczkami zanieczyszczeń takimi jak zapachy, bakterie, wirusy, pleśnie i grzyby. Podczas reakcji rozkłada je na mnie złożone co oznacza, że w większości stają się mniej szkodliwe. Ozon który nie wejdzie w reakcję w naturalny sposób rozpada się do postaci tlenu. Całe ozonowanie jest bardzo przyjazne środowisku, a dezynfekcja pomieszczeń za pomocą ozonu jest bardziej efektywna niż dezynfekcja przy zastosowaniu tradycyjnych metod (czyli środków chemicznych). Ozonowanie w praktyce Dezynfekcja – odkażanie: usuwanie bakterii wirusów i grzybów Likwidacja alergenów: roztoczy, pyłków roślin, zarodników pleśni Odgrzybianie – usuwanie pleśni: ścian, podłóg oraz wyposażenia Usuwanie zapachów: papierosów, stęchlizny, zgnilizny Należy pamiętać, że ozonowanie likwiduje lub łagodzi uciążliwość np. przykrego zapachu lub grzybów jednak nie doprowadzi do zniknięcia źródeł tych zanieczyszczeń.

Urządzenia do dezynfekcji wody

Głównym zadaniem dezynfekcji wody jest zniszczenie mikroorganizmów obecnych w wodzie. Proces ten jest stosowany najczęściej na końcu układu oczyszczania wody. Jako czynnik dezynfekujący w zakładach komunalnych, najczęściej używany jest chlor. Jednak ze względu na stwierdzone niebezpieczeństwo powstawania chlorowanych związków organicznych (ChZO) coraz częściej zaczyna się stosować alternatywne czynniki dezynfekujące, takie jak promieniowanie UV oraz ozonowanie wody. Dezynfekcja wody nie musi już wpływać na jej smak czy zapach.

Ozonator

Wykorzystuje silne działanie utleniające tlenu trójwartościowego (ozonu),  który wytwarzany jest za pomocą wyładowania elektrycznego o dużym napięciu. Wytworzony ozon jest następnie łączony z wodą w komorze kontaktowej i wprowadzony do instalacji. Rozwiązanie powyższe jest drogie ze względu na koszt urządzeń i zużycie prądu. Dodany do wody ozon niszczy w niej bakterie i drobnoustroje znacznie szybciej niż chlor i nie powoduje przy tym powstawania uciążliwych zapachów i pogorszenia smaku wody, jest jednak nietrwały i zanika już po kilkudziesięciu sekundach. Ozonator jest więc skuteczny w miejscu zamontowania, jak też w przypadku braku wtórnego zanieczyszczenia bakteryjnego wody. W przeciwieństwie do chloru, który również stosowany jest do dezynfekcji, nie podrażnia spojówek.

8f2df5d71e29ee13

Lampy UV

Do dezynfekcji wody w technologii UV / promieniami UV wykorzystywany jest bakteriobójczy zakres UVC (200-280 nm), a w nim zwłaszcza promieniowanie o długości fali 254 nm. Przy tej długości fali występuje maksimum absorpcyjne mikroorganizmów, z czego wynika działanie bakteriobójcze.  Działanie bakteriobójcze polega na oddziaływaniu na strukturę DNA bakterii i wirusów, w wyniku czego nie mają one zdolności do rozmnażania. Skuteczna dezynfekcja wody wymaga lampy UV o mocy rządu 300-400 J/m2. Lampy UV mogą pracować jako urządzenia samodzielne, montowane na ścianie lub jako konstrukcje wolnostojące, bądź współpracować z innymi filtrami (np. odwróconą osmozą jako ostatni stopień uzdatniania.

LUVS1084_2

źródło:
1) www.ewf.net.pl
2) www.instsani.pl