Dość często występującym problemem (zwłaszcza w dużych miastach) jest pojawiające się
na elewacji budynku – zwykle bez wiedzy i zgody jego właściciela – graffiti.
Dlatego na rynku można znaleźć środki zapewniające profilaktyczną ochronę. Dobiera się je każdorazowo do rodzaju powierzchni i nanosi przy pomocy wałka malarskiego lub pistoletu natryskowego na uprzednio oczyszczoną powierzchnię. Środki te nie zmieniają faktury elewacji i pozwalają na usunięcie graffiti. Dodatkowo utrudniają też nanoszenie nowych rysunków.
Preparaty te można zasadniczo podzielić na dwie grupy:
- środki tworzące powłoki trwałe
Środki te zmniejszają dyfuzję pary wodnej.
Powłoka ochronna jest trwała, pozwalająca na wielokrotne zmywanie graffiti. Rysunki usuwa się z takich powłok zmywaczami w postaci żelu albo płynu, odpowiednio dobranymi do typu powłoki ochronnej.
Tego typu środki występują jako bezbarwne lub barwne (zastępujące farbę).
- środki tworzące powłoki nietrwałe (powłoki tracone)
Środki te zawierają mikrowoski nie zmniejszające lub tylko w niewielkim stopniu ograniczające dyfuzję pary wodnej.
Powłoka ochronna jest usuwana razem z graffiti przy użyciu silnego strumienia bardzo gorącej (temp. ok. 80°C) wody, najlepiej przy użyciu urządzeń do czyszczenia wysokociśnieniowego.
Po oczyszczeniu i wyschnięciu powierzchni preparat impregnujący należy nanieść ponownie.
Zastosowanie:
- tynk;
- beton;
- cegła;
- klinkier;
- kamień (m.in. marmur, piaskowiec, wapień);
- lastryko;
- PVC;
- powłoki malarskie;
Sposób użycia:
Środki te nakładamy oczyszczoną i suchą powierzchnię. Zwykle konieczne jest naniesienie co najmniej dwóch warstw. Chłonne i słabe podłoża należy przed naniesieniem właściwego środka pokryć odpowiednim preparatem impregnującym.
Warto pamiętać, że zabezpieczenie jednego metra kwadratowego powierzchni jest kilkakrotnie tańsze od usunięcia graffiti o takiej samej powierzchni z elewacji niezabezpieczonej.