- Mętność – spowodowana rozpraszaniem i adsorbowaniem światła widzialnego przez substancje znajdujące się w ściekach; często zamiast mętności oznacza się przeźroczystość (tj. grubość warstwy ścieków, przez którą można odczytać druk lub podziałkę wzorcową),
- Barwa – podaje się ją zwykle opisowo lub jako tzw. próg barwy, tj. liczbę oznaczającą wielokrotność rozcieńczenia, przy którym barwa jest słabo widoczna,
- Odczyn – ścieki miejskie mają odczyn przeważnie zasadowy; na skutek procesów biochemicznych zachodzących w ściekach lub mieszania się ich ze ściekami przemysłowymi, pH może ulegać zmianom; dla procesów biologicznego oczyszczania optymalna wartość pH wynosi 7,2 – 7,4; praktycznie waha się od 6,0 – 8,5,
- Zapach – świadczy o świeżości ścieków, oznacza się go opisowo np. stęchły, zgniły; często oznacza się próg zapachu, podając wielokrotność rozcieńczenia, przy którym zapach przestaje być wyczuwalny,
- Zawiesiny – substancje zawieszone w ściekach (dzielimy na łatwo opadające – po dwóch godzinach opadają na dno, i trudno opadające – opadają po czasie dłuższym niż dwie godziny); ilość zawiesin łatwo opadających ma duże znaczenie przy projektowaniu urządzeń do mechanicznego oczyszczania ścieków;
- Zawartość związków azotowych – rozróżnia się w ściekach azot organiczny (zawarty w związkach organicznych), azot albuminowy (charakterystyczny dla mniej trwałych związków białkowych), azot amonowy (powstający w pierwszym etapie mineralizacji azotowych związków organicznych), azot azotynowy i azotanowy, które są dalszymi związkami mineralizacji; zawartość związków azotowych pozwala na ocenę stopnia oczyszczenia ścieków metodami biologicznymi,
- Zawartość tlenu rozpuszczonego – ścieki surowe zawierają go na ogół bardzo mało; jego całkowity brak świadczy o procesie gnilnym i o zapoczątkowaniu procesów beztlenowych w ściekach,
- Zawartość siarczków i siarkowodoru – obecność siarkowodoru świadczy o procesach gnilnych zachodzących w ściekach lub o wprowadzeniu siarczków ze ściekami przemysłowymi; siarkowodór jako gaz silnie toksyczny stanowi zagrożenie dla obsługi urządzeń ściekowych,
- BZT – określa zapotrzebowanie tlenowe mikroorganizmów, rozkładających (utleniających) na drodze biochemicznej substancję organiczną podatną na taki rozkład, a także zużycie tlenu na utlenienie substancji nieorganicznych łatwo się utleniających, jak siarkowodór, sole żelazowe, siarczyny itp.; całkowity proces utleniania przebiega w dwu fazach: I faza trwa 5-20 dni; zachodzi w niej biochemiczny rozkład związków węgla; II faza to utlenianie związków zawierających azot (nitryfikacja) do azotanów ;BZT podaje się w mg O2/dm3 ścieków (lub wody) od zawartości substancji organicznej w ściekach zależy rozwój mikroorganizmów i związane z tym pobieranie przez nie tlenu; przyjmuje się, że całkowite utlenienie związków organicznych następuje w ciągu około 20 dni; proces ten najintensywniej przebiega przez pierwsze 5 dni (mineralizacji ulega ok 70% rozkładanej masy), dlatego w praktyce przyjęto wskaźnik BZT5 za wskaźnik obciążenia ścieków substancjami organicznymi,
- ChZT – jest wskaźnikiem ogólnej zawartości związków organicznych i nieorganicznych, ulegających utlenieniu w warunkach oznaczania; oznaczenie BZT nie zawsze jest miarodajne, szczególnie wtedy, gdy ścieki zawierają związki toksyczne dla mikroorganizmów dokonujących biochemicznego rozkładu; BZT i ChZT są najważniejszymi wskaźnikami w chemicznym badaniu ścieków,
- OWO – ogólny węgiel organiczny charakteryzuje zanieczyszczenia organiczne, jego zawartość dobrze koreluje z wartościami BZT i ChZT,
- Zawartość fenoli – w postaci różnych związków działają toksycznie na mikroorganizmy, oznaczamy je w ściekach w zależności od potrzeb,
- Zawartość metali ciężkich – w postaci różnych związków działają toksycznie na mikroorganizmy, oznaczamy je w ściekach w zależności od potrzeb.
- Do innych wskaźników należą: zawartość tłuszczów, olejów, chlorków, siarczanów, cyjanków, substancji powierzchniowo czynnych i związków radioaktywnych.
źródło:
1) www.greenworld.serwus.pl