Zazwyczaj elektryczne ogrzewanie podłogowe nie jest instalowane jako podstawowe źródło ciepła. Dzieje się tak, ponieważ podłoga nie może nadmiernie się nagrzewać. Kiedy temperatura zewnętrzna zbliży się do zakresu od -14°C do -20°C (czyli średniej temperatury powietrza w okresach zimowych, charakterystycznej dla jednej z czterech stref klimatycznych w Polsce, co jest istotne w momencie wyliczania zapotrzebowania na ciepło) ilość ciepła dostarczana przez grzejnik podłogowy może być niewystarczająca do pokrycia strat ciepła w pomieszczeniu. Tym samym pomieszczenie będzie wyziębione. Niemniej elektryczne ogrzewanie podłogowe świetnie sprawdza się jako dodatkowe źródło ciepła. Szczególnie w przypadku, gdy podłogi wykończone są materiałami takimi jak gres, kamień czy terakota.
Przykładowy schemat warstw ogrzewania podłogowego
Elektryczne ogrzewanie podłogowe polega na tym, że w podłodze umieszczone są przewody grzejne (lub specjalne maty grzejne), które przekazują przez podłogę ciepło do pomieszczenia. Przewody grzejne są wykonane z materiału o specjalnie dobranym oporze elektrycznym, który sprawia, że przewód rozgrzewa się gdy płynie przez niego prąd elektryczny. Temperatura w tym rodzaju ogrzewania jest regulowana przy użyciu termostatów lub czujników temperatury.
Elementami grzejnymi w ogrzewaniu podłogowym mogą być:
- kable grzewcze
Są najczęściej stosowanym rozwiązaniem. Układa się je przed zalaniem wylewki betonowej – posadzki, a wielkość odstępów między tymi kablami jest ściśle określona w instrukcji montażu. Odstępy między kablami nie powinny być mniejsze niż 50 mm.
- maty grzewcze
To pas specjalnej siatki z wplecionym kablem grzejnym, który montuje się w warstwie kleju lub masy samopoziomującej bezpośrednio pod płytkami. Montując maty grzejne należy zachować odstęp od od studzienek ściekowych, stojących umywalek oraz innych elementów przytwierdzonych na stałe do podłogi, gdyż przy ewentualnej wymianie tych elementów mogłoby dojść do mechanicznego uszkodzenia maty.
- folie grzejne
Są wykonane z płaskich drutów aluminiowych zatopionych w folii poliestrowej. Grubość takiej folii wynosi około 0,2 mm. Folie grzejne kupowane są w zestawach, które składają się z modułów grzewczych. Można je ciąć, gdyż uszkodzenie jednego modułu nie zakłóca pracy zestawu. Moce jednostkowe folii grzewczych mieszczą się w przedziale 60-200 W, poszczególne zaś typoszeregi mają zastosowanie:
- 60 W – deski na legarach, klepka podłogowa, panel drewniany
- 80 W – panel laminowany
- 140-200 W – ogrzewanie sufitowe
Zalety i wady elektrycznego ogrzewania podłogowego
- wygoda i komfort użytkowania
- szybki i niski koszt wykonania instalacji, który nie wymaga konserwacji
- najmniejsze unoszenie kurzu w pomieszczeniu
- instalacja elektrycznego ogrzewania podłogowego jest niewidoczna
- możliwość zapobiegania znacznym spadkom temperatury w pomieszczeniu dzięki trybowi antyzamarzaniowemu ( temperatura nie może spaść poniżej 7°C)
- łatwość sterowania ogrzewaniem
- nie wymaga wygospodarowywania miejsca na urządzenia grzewcze
- możliwość zastosowania do ogrzewania wyznaczonych powierzchni poza budynkiem, takich jak stromy podjazd, schody
- możliwość zastosowania na istniejących posadzkach
- brak obawy przed wyciekiem lub zamarznięciem instalacji
- wysoki koszt późniejszej eksploatacji (wysokie rachunki za energię elektryczną)
- duża bezwładność cieplna (od momentu włączenia ogrzewania musi upłynąć pewien czas aby podłoga się zagrzała)
źródło:
1) www.instalacjebudowlane.pl
2) www.e-instalacje.pl