W kanalizacji nadciśnieniowej ścieki spływają zwykle z przyborów w sposób grawitacyjny do pośrednich zbiorników, skąd za pomocą pompy z rozdrabniaczem przesyłane są na wyższy poziom do kolektora sanitarnego. Z uwagi na wielkość urządzeń i ich usytuowanie, kanalizację nadciśnieniową można podzielić na:
- systemy miejscowe, dla pojedynczego przyboru sanitarnego lub dla węzła sanitarnego
- systemy centralne, dla całego budynku
System miejscowy kanalizacji nadciśnieniowej
Posiadają zbiornik pośredni wyposażony w pompę ścieków z rozdrabniaczem (maceratorem). Spływające grawitacyjnie z przyborów sanitarnych ścieki trafiają tutaj w pierwszej kolejności do zbiornika z czujnikiem pływakowym. Po przekroczeniu dopuszczalnego poziomu zostaje załączona pompa z maceratorem, która tnie zanieczyszczenia zawarte w ściekach za pomocą wielonożowego rozdrabniacza, a następnie przepompowuje je na wyższy poziom, do kanału odpływowego, gdzie ścieki płyną już w sposób swobodny. Zbiorniki z rozdrabniaczem wykonywane są głównie dla ścieków fekalnych do podłączenia muszli ustępowych, dla ścieków szarych pochodzących z umywalki, wanny, kabiny natryskowej, zlewozmywaka zwykle stosowana jest sama pompa bez rozdrabniacza. Dostępne są też rozwiązania specjalne dla odprowadzania ścieków kondensacyjnych z kotłów czy klimatyzatorów. Możemy ponadto mówić o pompach z rozdrabniaczem dla zastosowań domowych jak i super wydajnych i trwałych rozdrabniaczach dla instalacji publicznych ( restauracje, puby, dyskoteki).
Rozdrabniacze zbiornikowe dla muszli ustępowych mocowane są standardowo z tyłu muszli i posiadają przyłącze DN100 usytuowane z przodu zbiornika na typowej dla muszli wysokości. Nie wymagają z tego tytułu żadnych przeróbek w instalacji, jeśli muszla posiada dolnopłuk – podłączenie zbiornika nie zmienia odległości muszli od ściany. Na rynku znajdziemy rozdrabniacze dla muszli stojących jak i wiszących, mocowanych na stelażu. Ostanie rozwiązanie dostępne jest w dwóch odmianach:
- ze zbiornikiem mocowanym z tyłu stelaża
- ze zbiornikiem mocowanym z boku stelaża, za ścianką osłonową, z przyłączem kanalizacyjnym umieszczonym z boku zbiornika
Zbiorniki dla przepompowywania kondensatu nie posiadają maceratora, przeznaczone są umownie dla wody czystej i mocowane bezpośrednio na ścianie lub podłodze pomieszczenia. Urządzenia te mogą być mocowane wewnątrz jednostki klimatyzatora lub w zewnętrznej listwie. Posiadają ciche pompki o małej mocy rzędu 30-60 W, umożliwiając przepompowanie kondensatu na odległość do 20-30m i wysokość 2-4m.
System centralny kanalizacji nadciśnieniowej
Centralne, nadciśnieniowe odprowadzanie ścieków z całego budynku ma miejsce w przypadku budynków niekorzystnie położonych względem kolektora sanitarnego, np.:
– budynki położone w zagłębieniu terenu
– budynki położone z dala od sieci kanalizacyjnej
Polska norma PN-EN 12056-4 Pompownie ścieków, projektowanie i obliczenia, wyróżnia co najmniej trzy przypadki niekorzystnego położenia instalacji kanalizacyjnej względem zewnętrznego kolektora ścieków.
Przypadek 1. Przybory sanitarne w budynku położone powyżej kolektora ścieków ale poniżej potencjalnej linii zalania (poniżej poziomu terenu). Sytuację obrazuje (rys.1), ścieki spływają do kolektora grawitacyjnie, jednak przy górowaniu ścieków w kolektorze występuje cofka, która może zalewać dolne kondygnacje budynku poprzez wpusty podłogowe lub zamknięcia syfonowe . Norma dopuszcza w tym przypadku zabezpieczenie instalacji przed wstecznym przepływem ścieków za pomocą urządzenia przeciwzalewowego, pod warunkiem, że zabezpieczane przyziemie jest pomieszczeniem technicznym o mniejszym znaczeniu i jego przypadkowe zalanie nie spowoduje większych strat oraz nie stanowi zagrożenia dla ludzi.
Zabezpieczenie pomieszczenia o mniejszym znaczeniu przed przepływem zwrotnym poprzez zamontowanie urządzenia przeciwzalewowego na odpływie.
Przypadek 2. Przybory sanitarne w pomieszczeniu użytkowym położone powyżej kolektora w ulicy, ale poniżej linii zalania. W tym przypadku przepompownia pełni rolę zabezpieczenia przed przepływem zwrotnym, chroniąc instalację przed cofką ścieków za pomocą klapy zwrotnej i lewara na przewodzie odpływowym z budynku. Ścieki odprowadzane są do kolektora w sposób ciśnieniowy.
Przypadek 3. Przybory sanitarne położone poniżej kolektora w ulicy, stosowanie przepompowni jest obowiązkowe.
Stosowanie przepompowni (po lewej) – w miejscu, gdzie występuje spadek przewodu odpływowego w kierunku kanału, (po prawej) – w miejscu, gdzie kanał znajduje się powyżej przyborów sanitarnych w budynku.
Kanalizacja nadciśnieniowa centralna realizowana jest przez jeden centralny zbiornik z pompą ścieków, posadowiony w wydzielonym pomieszczeniu w budynku. Ścieki z całego budynku lub jego niekorzystnie położonej części spływają grawitacyjnie do zbiornika, skąd za pomocą pompy ścieków przesyłane są na wyższy poziom do kanału odpływowego. Zbiorniki centralne mogą być wykonywane jako:
- wolnostojące mocowane na podłodze pomieszczenia
- podpodłogowe, montowane pod podłogą piwnicy
- podziemne, montowane na zewnątrz budynku
Ze względu na ilość pomp urządzenia powyższe można dalej dzielić na:
- jednopompowe
- dwupompowe
A z uwagi na przeznaczenie, na urządzenia do ścieków:
- szarych, nie zawierających fekalii bez rozdrabniacza
- czarnych, z rozdrabniaczem