Dokładne wypłukanie miski ustępowej wymaga doprowadzenia wody pod odpowiednim ciśnieniem i w wystarczającej ilości. Z rozwiązań dostępnych obecnie na rynku projektant, jak i monter może wybierać pomiędzy:
- dolnopłukiem
- górnopłukiem
- zaworem ciśnieniowym.
Podejście pod dolnopłuk
- Pod pojęciem dolnopłuk należy rozumieć zarówno płuczki natynkowe i podtynkowe nisko zawieszone, montowane na wysokości 120-150 mm nad muszlą, jak i płuczki stojące (kompaktowe), montowane bezpośrednio na muszli.
- W obu przypadkach czas spłukiwania wynosi około 4s, natomiast czas napełniania od 15-30 s (Prawidłowo wyregulowany dolnopłuk napełnia się z prędkością 200 ml/s, co przy 6 litrowej płuczce daje 30s).
- Połączenie donopłuka z instalacją wodociągową następuje poprzez zawór kątowy. Zawór ten może się znajdować z prawej lub lewej strony spłuczki, jak i bezpośrednio wewnątrz zbiornika. To ostatnie rozwiązanie jest powszechnie stosowane dla stelaży podtynkowych zapewniając estetyczny wygląd łazienki i eliminując problem roszenia się wężyka.
- Wysokość montażu podejścia pod zawór kątowy, do niedawna ściśle określona, zaczyna być sprawą otwartą. W przybliżeniu możemy stosować następujące wartości (zob. Rys.):
– dolnopłuk – 800-1000 mm (średnio 900 mm)
– kompakt 700-900 mm (średnio 800 mm)
– dolnopłuk podtynkowy – wysokość montażu zależy od konstrukcji stelażu, przedział wartości jest bardzo duży, od 750-1200 mm, z uwagi na stelaże do wysokiej i niskiej zabudowy; nie ma to jednak większego znaczenia, bowiem podejście wodociągowe wykonuje się tutaj w trakcie montażu stelaża.
Podejście pod górnopłuk
- Górnopłuki, dość powszechnie do niedawna stosowane w budynkach użyteczności publicznej, tracą obecnie na znaczeniu, przegrywając z bardziej cichymi konstrukcjami dolnopłuków. Urządzenia te posiadają standardowo płuczki o pojemności 9 litrów, bez funkcji stopu, co znacznie zwiększa zużycie wody w budynku. Duża energia spływającej wody niejednokrotnie powoduje też rozchlapywanie się wody na posadzce sanitariatu.
- Prawidłowo zamocowany górnopłuk powinien się znajdować na wysokości minimum 1500 mm licząc od miski ustępowej do dna zbiornika. Przy takim zamocowaniu, podejście pod zawór kątowy do płuczki należy wyprowadzić na 2000-2200 mm od podłogi.
Zawór spłukujący ciśnieniowy
- Zaletą powyższego rozwiązania jest mniejsza ilość miejsca potrzebna pod zabudowę muszli.
- Minimalna odległość muszli od ściany, przy której nastąpi otwarcie i utrzymanie w pozycji pionowej sedesu, wynosi w tym przypadku ~140 mm. Dla przykładu, przy dolnopłukach odległość ta zależy od konstrukcji zbiornika i wynosi od 150 do nawet 200 mm.
- Zawory ciśnieniowe są bowiem głośne, czułe na zanieczyszczenia i mniej skuteczne w spłukiwaniu, z uwagi na mniejszy sekundowy wydatek wody. Ten ostatni parametr zależy od ciśnienia wody w instalacji i średnicy podejścia, i wynosi:
– około 0,7 l/s dla średnicy podejścia 15 mm,
– około 1,0-1,3 l/s dla średnicy podejścia 20 mm
– 1,0-1,8 l/s dla średnicy podejścia 25 mm. - Zawory ciśnieniowe montujemy prostopadle do ściany w osi muszli ustępowej. Podejście powinno się kończyć gwintem wewnętrznym ¾”, usytuowanym na wysokości około 1000 mm nad podłogą .
Zasady wykonywania wodociągowych do spłuczek ustępowych
Podejścia pod muszle warszawskie
- Muszla warszawska posiada odpływ ścieków skierowany pionowo w dół.
- Podejście pod taką muszlę wymaga w praktyce poprowadzenia całej instalacji pod sufitem niższej kondygnacji i przebicia się przez strop.
- Przy stropach o grubości przekraczającej 30 cm i bezpośredniej bliskości pionu, podejście może być wykonane także bezpośrednio w stropie.
- Króciec podejścia pod muszlę warszawską jest punktem stałym instalacji, dlatego jego trasowanie musi być bardzo precyzyjne.
- Odległość od osi podejścia do ściany za miską (wymiar A na Rys. 1), należy przyjmować w przedziale 180 – 250 mm (średnio 200 mm). Wartości nie mieszczące się w tym przedziale można próbować niwelować przyłączami mimośrodowymi.
Trzy rozwiązania podejść kanalizacyjnych. Od lewej podejście pod muszlę warszawską ze spłuczką ciśnieniową, podejście pod muszlę poznańską od strony podłogi, podejście pod muszlę poznańską kompaktową od strony ściany. Ozn:1- zawór spłukujący ciśnieniowy, 2-dolnopłuk, 3- spłuczka kompaktowa, 4-sztucer z uszczelką manszetową, 5-kolano białe 88° z manszetą, 6-rozeta maskująca, 7 – sztucer biały z manszetą
Podejście pod muszle poznańskie
Podejście kanalizacyjne pod muszle poznańskie możemy wykonać co najmniej na dwa sposoby:
– od strony podłogi
Króciec podejścia znajduje się w tym przypadku na poziomie posadzki i łączy muszlę z instalacją kanalizacyjną za pośrednictwem dodatkowego sztucera kolankowego. Przy prawidłowym wykonaniu, rozeta sztucera maskuje kielich podejścia. Odległość podejścia od ściany (wymiar A), należy przyjmować w nieco mniejszym przedziale od 180-220 mm (średnio 200 mm). Ewentualne błędy montażowe możemy jednak bez problemu skorygować przy pomocy np. łączników harmonijkowych.
– od strony ściany
Wymagają poprowadzenia instalacji w sposób kryty za płytą GK lub ścianką osłonową z cegły. Krycie średnicy 100 mm w bruzdach ściennych jest zabronione. Podejście ścienne ma sens tylko dla muszli poznańskich o odpływie poziomym. Króciec winien wystawać w tym przypadku maksymalnie 2 cm poza obrys ściany tak, aby po zamontowaniu sztucera rozeta maskująca skryła kielich (Fot. 1). Wysokość podejścia od podłogi zależy teoretycznie od typu muszli, jednak dla większości przypadków możemy przyjąć tę wysokość równą 180 mm.
Podejście pod muszle kompaktową
Muszla zintegrowana z dolnopłukiem ma stałą długość, której w żaden sposób nie da się regulować. Jeśli chcemy, aby tył kompaktu był oparty o ścianę, musimy wykonać podejście dokładnie pod wymiar muszli. Decydując się na konkretny model kompaktu sprawdźmy w sklepie jego wymiary montażowe. Unikniemy w ten sposób przykrych niespodzianek.
Muszle dla dzieci
źródło:
1) www.kolo.com.pl