Normy PN-70/B-02365 i PN-ISO 9836:1997 określają zasady podziału i rodzaje powierzchni budynków oraz ogólne zasady obliczania tych powierzchni. Stosuje się je m.in. przy ustalaniu jednolitych zasad podziału powierzchni budynków podczas opracowywania normatywów i wytycznych technicznych projektowania budynków, określaniu jednolitych zasad obliczania powierzchni budynków przy ich projektowaniu i realizacji, określaniu wskaźników powierzchniowych.
Powierzchnia konstrukcyjna obejmuje przekrój poziomy pionowych elementów konstrukcyjnych nośnych i nienośnych. Dolicza się do niej m.in. także powierzchnię podstawy kominów i szachtów nie przechodnich.
Powierzchnia netto obejmuje powierzchnię wszystkich pomieszczeń budynku mierzonych w świetle konstrukcji nośnych i nienośnych. Dolicza się do niej także powierzchnię swobodnie umieszczonych instalacji oraz trwale zamontowanych przedmiotów, takich jak piece, grzejniki czy blaty kuchenne.
Powierzchnia użytkowa stanowi udział w powierzchni, służący wykorzystaniu budynku zgodnie z jego przeznaczeniem.
Powierzchnia usługowa obejmuje powierzchnię pomieszczeń służących do zaspokajania potrzeb związanych pośrednio z przeznaczeniem budynku. Powierzchnia ruchu obejmuje powierzchnię pomieszczeń oraz wydzielonych części pomieszczeń i części kondygnacji przeznaczonych do ogólnej komunikacji na wszystkich kondygnacjach budynku.
W podziale powierzchni użytkowej pomieszczenia higieniczno-sanitarne przyporządkowane są do powierzchni pomocniczej.
Zgodnie z Rozporządzeniem Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie [Dz.U. nr 75, poz. 690- ze zm.] oraz Rozporządzeniem Ministra Pracy i Polityki Socjalnej w sprawie ogólnych przepisów BHP z 1997 r. do pomieszczeń higieniczno-sanitarnych zalicza się:
- łaźnie, sauny, natryski, łazienki, ustępy, umywalnie, szatnie, przebieralnie, pralnie, pomieszczenia higieny osobistej kobiet, pomieszczenia służące do odkażania, oczyszczania oraz suszenia odzieży i obuwia, pomieszczenia do ogrzewania się pracowników, pomieszczenia do przechowywania sprzętu do utrzymania czystości oraz palarnie i jadalnie, z wyjątkiem stołówek. Do powierzchni mieszkalnej zalicza się powierzchnię posadzki wszystkich pomieszczeń, przynależących wyłącznie do mieszkania, tzn. także pomieszczeń sanitarnych.
Obliczenia
Przy obliczaniu poszczególnych rodzajów powierzchni przyjmuje się (wg normy PN–70/B-02365) wymiary na wysokości 1,0 m ponad poziomem podłogi, w świetle przegród pionowych w stanie surowym. Mimo, że nowsza norma PN-ISO 9836:1997 mówi o dokonywaniu pomiarów w świetle przegród pionowych po oblicowaniu, dowolność stosowania norm sprawia, że w praktyce stosuje się najczęściej zasady przywołane w normie PN-70/B-02365.
Wyznaczanie powierzchni użytkowej
Przy wyznaczaniu powierzchni użytkowej uwzględnia się:
- listwy przypodłogowe, cokoły, krawężniki
- przedmioty trwale zamontowane, np. piece, urządzenia grzewcze i klimatyzacyjne, wanny, brodziki, kuchenki, itp.
- swobodnie umieszczone instalacje
- meble do zabudowy
Przy obliczaniu powierzchni użytkowej nie należy uwzględniać:
- wnęk i występów o powierzchni rzutu poziomego poniżej 0,1 m2; przy występowaniu wnęk i występów o pow. poniżej 0,1 m2 w pomieszczeniach, należy zaliczać powierzchnię tych wnęk do powierzchni konstrukcji, zaś powierzchni´ występów – do powierzchni pomieszczeń; z powierzchni konstrukcji nie należy odliczać i doliczać do pozostałych rodzajów powierzchni
- przejść oraz otworów okiennych i drzwiowych.
Obliczanie powierzchni całkowite (powierzchnia wszystkich kondygnacji budynku nad- i podziemnych oraz przyziemnej, mierzona po obrysie zewnętrznym ścian)
Celem wyznaczenia powierzchni pomieszczeń należy wykonać obliczenia w następujący sposób:
- pełne (do 100%): powierzchnia pomieszczeń i części pomieszczeń o wysokości w świetle ≥2,20 m,
- do połowy (do 50%): powierzchnia pomieszczeń i części pomieszczeń o wysokości w świetle ≥1,40 m i < 2,20 m
- nie uwzględniane (0%): powierzchnie pomieszczeń i części pomieszczeń o wysokości w świetle ≤1,40 m.
Obliczanie powierzchni instalacji przyściennych
Przy obliczeniach powierzchnia instalacji przyściennych, niezależnie od ich wysokości, zawsze przyporządkowywana jest do powierzchni użytkowej. Powierzchnie instalacji przyściennych o częściowej wysokości (tzn. nie o wysokości pomieszczeń) mogą być użytkowane jako powierzchnie odkładcze, można nad nimi umieszczać meble do składowania, tzn. spełniają one funkcje pomieszczenia.
W związku z tym :
• instalacje przyścienne o częściowej wysokości są mierzone przy wyznaczaniu powierzchni użytkowej,
• oznacza to, że ich powierzchnia jest częścią składową powierzchni użytkowej.
Zawsze należy pamiętać, że powyższe obowiązuje wyłącznie dla instalacji przyściennych o częściowej wysokości! Dla instalacji przyściennych o wysokości pomieszczenia i obudowanych obowiązuje zasada: jeśli powierzchnia podstawowa > 0,1 m2, to należy ją odliczyć od powierzchni użytkowej. Miski wiszące WC, umieszczane zamiast modeli stojących, mają wraz z instalacjami przyściennymi takie samo zapotrzebowanie miejsca; odległości minimalne do elementów wyposażenia znajdujących się naprzeciwko, do ściany/drzwi również nie ulegają zmianie. W przypadku obliczania powierzchni jest to pomijalne. Wyznaczając natomiast konieczne powierzchnie ruchowe jest to niezbędne.
źródło:
1) www.instssani.pl