Osadniki gnilne wykonywane są z tworzyw sztucznych (najczęściej polietylenu wysokiej gęstości PE-HD) lub z żelbetu. Na końcu osadnika umieszczony jest zazwyczaj filtr zabezpieczający przed wypływem zanieczyszczeń, które tworzą kożuch na powierzchni ścieków. Osadniki posiadają właz z pokrywą do usuwania osadu. Do małych oczyszczalni ścieków stosuje się zazwyczaj zbiorniki jednokomorowe, które mogą mieć w środku jedno lub dwa przewężenia na obwodzie, albo zbiorniki dwukomorowe. Jeżeli w osadniku nie ma zainstalowanego filtra, należy zamontować go bezpośrednio za zbiornikiem.
Poprawie skuteczności działania osadnika gnilnego służy:
- zwiększenie jego pojemności;
- podział na połączone szeregowo komory (lub odrębne zbiorniki);
- wykorzystanie preparatów zawierających bakterie, przyspieszające rozkład ścieków.
Zastosowanie tych metod sprawia, że ścieki trafiające do drenażu lub innego rodzaju oczyszczalni są znacznie czystsze. Ponadto skład ścieków trafiających do dalszego etapu oczyszczania jest niemal stały. W zbiornikach jednokomorowych, zwłaszcza tych najmniejszych (np. 1,5 m3), dochodzi do dużych wahań stężenia zanieczyszczeń – w zależności od chwilowego dopływu świeżych ścieków.
źródło:
1) www.budujemydom.pl
2) www.instsani.pl
