Zawór napowietrzający odpowiada za efektywne zrównoważenie ciśnienia w kanalizacji sanitarnej, poprzez wprowadzenie odpowiedniej ilości powietrza do rurociągu kanalizacji wewnętrznej, w sytuacji kiedy w instalacji kanalizacyjnej powstanie podciśnienie. Nie mają możliwości usuwania z kanalizacji gazów, działają tylko jednokierunkowo. Mocowane są na zakończeniach pionów kanalizacyjnych, lub zakończeniach długich podejść pod przybory. W tym ostatnim przypadku zabezpieczają przybory sanitarne przed zasysaniem wody z zamknięć wodnych (syfonów), chroniąc pomieszczenia przed przenikaniem gazów kanałowych. Zawory powinny być zawsze montowane pionowo, w przestrzeni o swobodnym dopływie powietrza. Nie wymagają wyprowadzania ponad dach, mogą być mocowane bezpośrednio w pomieszczeniach, ale zawsze powyżej najwyżej położonego zamknięcia wodnego. Przy montażu zaworu w przestrzeni o niskiej temperaturze (poddasza nieużytkowe) zaleca się zabezpieczenie zaworu kołpakiem ochronnym ze styropianu (dostarczany jest razem z zaworem).
Wykonywane są standardowo z tworzyw sztucznych i dostępne dla rur o średnicach 50,75 i 110 mm. Dla małych pionów zawór napowietrzający posiada z reguły tylko jeden wlot, przy średnicach 110 mm – jeden lub dwa wloty powietrza. zasada działania pokazana jest na rys. poniżej. zawór napowietrzający posiada wewnątrz korpusu elastyczna lekka membranę, która przy wystąpieniu podciśnienia w kanalizacji unoszona jest do góry, wpuszczając powietrze do przewodów. Po ustąpieniu podciśnienia samoczynnie opada pod własnym ciężarem zapewniając szczelność kanalizacji i nie dopuszczając do rozprzestrzenia sie gazów kanałowych.
Zasada działania zaworu napowietrzającego
źródło:
1) www.napowietrzacze.capricorn.pl