Źródła wstępujące ujmowane są za pomocą obudowy , najczęściej betonowej, mają otwarte dno, posadowionej w sposób uniemożliwiający naruszenie tekstury skał. W przypadku skały szczelinowej, najczęściej oczyszcza się ją z rumoszu oraz zaglinienia tak by nie zatkać szczelin, przez które dopływa woda. Jeżeli szczeliny są o małym rozwarciu to odsłoniętą skałę można pokryć warstwą o miąższości nie przekraczającej 0,1-0,2 drobnego żwiru. Obudowa powinna być tak wykonana by nie podpiętrzać wypływającej wody, która powinna swobodnie przepływać do drugiej komory zbiorczej usytuowanej obok lub nieco niżej. Wymiary komory powinny zapewniać umieszczenie w niej wszystkich urządzeń wodociągowych, zejścia i tuty wentylacyjnej oraz w przypadku dwóch komór w jednej obudowie przejścia z komory zasuw do komory ujściowej. Nad komorą wykonuje się nasyp stanowiący zabezpieczenie jej przed wpływami atmosferycznymi oraz umożliwiający odprowadzenie wód opadowych. Wokół ujęcia powinien być wykonany rów lub dren opaskowy.
Źródła zstępujące ujmowane są za pomocą obudowy z perforowaną od strony dopływu wody ścianką boczną, przy czym można stosować tutaj dwa wyjścia. Od strony napływu w przypadku mocno spękanych skał stosuje się przed perforowaną ścianą filtr odwrotny-żwirowy lub przy dopływie ze skał gruboławicowych i mało spękanych, nie osypujących się, odsuwa się perforowaną ścianę od miejsca wypływu aby nie doprowadzić do zablokowania odpływu. Poprzez perforacją ściany powyżej poziomu piętrzenia wody w pierwszej komorze ujściowej woda poprzez kosz ssawny dostaje się do sieci. Nadmiar wody powyżej poziomu piętrzenia powinien być odprowadzony w niżej położone miejsce. Piętrzenie wody przy tym źródle nie powinno powodować ucieczek wody poza komorę ujściową.
