Elewacje kamienne są od dawna dostępne na polskim rynku. Stosowane są chętnie ze względu na szeroką paletę kolorów, tekstur, oraz różnorodnym możliwościom obróbki (szlifowanie, polerowanie, piaskowanie itp.). Są bardzo trwałe, odporne na uszkodzenia mechaniczne i czynniki atmosferyczne, więc nie wymagają częstej konserwacji. W przypadku uszkodzenia części elewacji wystarczy wymienić pojedynczy, uszkodzony element bez konieczności całkowitego demontażu okładziny. Elewacja kamienna optycznie podnosi rangę budynku w stosunku do obiektów go otaczających.
Sposoby mocowanie elewacji kamiennych:
- pośredni montaż na sucho
Elementy kamienne montowane są do ściany za pomocą rusztów z aluminium, stali nierdzewnej lub stali zabezpieczonej antykorozyjnie. Ruszty te przenoszą obciążenia na nośne elementy budynku gdy bezpośrednie mocowanie do ścian jest niezalecane ze względu na nieskuteczność zakotwienia (ściany wykonane z materiałów innych niż cegła i beton).
To jedna z najnowocześniejszych metod montażu – okładziny można montować we wszystkich płaszczyznach. Szkielet do mocowania okładziny zawieszony jest na konstrukcji nośnej budynku lub jest elementem samonośnym, niezależnym od podparcia – pozwala to uzyskać zróżnicowane formy elewacji.
Płyty kamienne montuje się do rusztu przy pomocy spawanych lub przykręcanych kotew, pozostawiając szczelinę powietrzną (2-5 cm) między okładziną a warstwą termoizolacji.
- bezpośredni montaż na sucho
Elementy kamienne montowane są przy użyciu kotew ze stali nierdzewnej
(np. kotew DT) mocowanych do podłoża przy pomocy kołków rozporowych).
Dużą zaletą tej metody jest możliwość wykonywania tego typu elewacji również podczas temperatur ujemnych.
Elewacje można też mocować na wy6konanych z płaskownika kotwach, pod warunkiem że ściana wykonana jest z cegły pełnej lub z betonu.
- bezpośredni montaż na mokro
Elementy kamienne montowane są na kotwach ze stali nierdzewnej. Kotwy te wprowadza się do uprzednio wywierconych w podłożu otworów i mocuje się przy użyciu zaprawy.
- montaż na kleju
Podłoże pokrywane jest preparatem gruntującym który je wzmacnia. Elementy kamienne montowane są przy użyciu odpowiedniego kleju, a następnie spoinowane. Na gotową elewację nakłada się impregnat chroniący przed szkodliwym działaniem wody.
Jest to jeden z łatwiejszych sposobów montażu, dodatkowo pozwalający na wykonywanie najbardziej nawet dekoracyjnych elewacji.
Sposób montażu uzależniony jest od wytrzymałości podłoża stanowiącego element nośny. Jeśli podłoże jest mocne (beton min. B20, cegła o wytrzymałości min. 10MPa) to stosuje się montaż bezpośredni. Jeśli podłoże jest słabe (np. ściana wykonana z betonu komórkowego) – stosujemy montaż pośredni na konstrukcji rusztowej powiązanej z elementami budynku o wystarczającej wytrzymałości (np. wieńce).
Główne materiały kamienne stosowane do wykonywania elewacji to:
- Granity i sjenity
Właściwości:
- nienasiąkliwe;mrozoodporne;
- odporne na działanie wilgoci;
- odporne na wpływy atmosferyczne;
- nienasiąkliwe;
- twarde;
- wytrzymałe;
- odporne na ścieranie;
- trwałe;
- łatwo poddają się obróbce;
- powierzchnia może być surowa, boniowana, szlifowana, polerowana, groszkowana, promieniowana;
- struktura: ziarnista;
- kolorystyka:
- granity – szare, żółte, zielone, brązowe, czerwone, różowe;
- sjenity – ciemnoszare;
Zastosowanie:
- płyty i płytki elewacyjne;
- wapienie (potocznie nazywane marmurami)
Właściwości:
- mało odporne na warunki atmosferyczne;
- miękkie;
- porowate;
- nie poddają się polerowaniu;
- wapienie lekkie są podatne na obróbkę;
- wapienie zbite mają lepsze właściwości techniczne i dekoracyjne;
- kolorystyka: od bieli do szarości;
Zastosowanie:
- lekkie – występują w postaci kształtek i płytek okładzinowych;
- zbite – występują w postaci elementów łupanych i niewypolerowanych płytek;
2. Marmur właściwy
Właściwości:
- podatny na obróbkę;
- podatny na polerowanie;
- trwały;
- średnio twardy;
- o wysokiej nasiąkliwości;z czasem tracą intensywność barw i matowieją;
- kolorystyka: białe, beżowe, szare, różowe, żółte, czerwone, ciemnoszare, czarne;
Zastosowanie:
- mniej nasiąkliwe odmiany można stosować w miejscach mało eksploatowanych;
- trawertyn
Właściwości:
- ścieralny;
- porowaty;
- mało nasiąkliwy;
- mało wytrzymały na ściskanie;
- struktura – zróżnicowana w zależności od miejsca występowania;
- kolorystyka: od białego i beżowego, przez żółć i czerwień po brąz; Zastosowanie:
- jako okładziny pionowe, zwykle po pokryciu żywicą lub zaszpachlowaniu zaprawą cementową;
3. Piaskowiec
Właściwości:
- matowy, niepodatny na polerowanie ( z wyjątkiem niektórych odmian);
- łatwy w obróbce;
- szlifowalny;
- mrozoodporny;
- niezbyt wytrzymały;
- nasiąkliwy;
- ścieralny;
- kolorystyka: kremowy, jasnoszary, żółty, brązowy, czerwony;
Zastosowanie:
- głównie jako okładziny pionowe na elewacje i podmurówki;
Asortyment dostępnych wyrobów jest niesłychanie duży. Elewacje można wykonywać z płyt, płytek, kamienia łupanego, otoczaków itp. Dostępne są także elementy imitujące kamień.