Elewacje mocowane na kleju sprawiają niejednokrotnie ze ściana wygląda jak wymurowana. Jest jednak od niej dużo mniej kłopotliwa – nie wymaga poszerzania fundamentów, jest lżejsza i cieńsza.
Mogą być wykonane z płytek z:
- klinkieru;
- silikatów;
- gresu;
- kamienia;
- materiału syntetycznego (zwykle żywic i tworzyw sztucznych z dodatkiem kruszyw naturalnych).
Płytki mają zwykle 3÷20 mm grubości. Długość i szerokość jest zróżnicowana w zależności od producenta. Układa się je na kleju na różnych podłożach.
Właściwości:
- trwałe;
- łatwe do układania;
- mrozoodporne;
- odporne na czynniki atmosferyczne;
- odporne na uszkodzenia;
- o wysokiej odporności ogniowej;
- estetyczne;
- kolory:
- klinkierowe i syntetyczne – czerwone, brązowe, żółte
- gresowe – czerwone lub w kolorze porcelany
- kamienne i silikatowe – jasne, pastelowe;
- o różnorodnych fakturach;
Dodatkowo, w zależności od materiału z którego są wykonane:
- silikatowe
- odporne na korozję biologiczną;
- wymagają zabezpieczenia środkiem hydrofobizującym;
- z materiałów syntetycznych:
- nie chłoną wilgoci;
- lekkie;
- elastyczne;
Zastosowanie:
- budynki mieszkalne;
- biurowce;
- hotele;
- obiekty użyteczności publicznej;
Sposób montażu:
Płytki można układać na ścianach z betonu komórkowego, żelbetu oraz na ścianach wykończonych tynkiem cementowo-wapiennym. Można je również naklejać na styropian i płyty cementowo-włóknowe. Podłoże należy odpowiednio przygotować, wypełnić rysy i ubytki oraz oczyścić z kurzu i tłustych zanieczyszczeń, zmniejszających przyczepność kleju do ściany.
Płytkami oklejamy najpierw obramowania ościeży. Płytki syntetyczne przycina się na wymiar nożyczkami. Ze względu na odkształcenia termiczne płytek zaleca się stosowanie uelastycznionej i mrozoodpornej zaprawy klejowej.
Najlepiej przyklejać płytki metodą podwójnego smarowania – nakładając klej i na płytki i na podłoże. Po ułożeniu płytek szczeliny należy wypełnić elastyczną zaprawą a także co 12÷16 m2 oraz w miejscach zmiany podłoża należy robić przerwy dylatacyjne.