Jeśli w mieszkaniu panuje zbyt duża wilgotność powietrza oraz brakuje odpowiedniej wentylacji, światło słoneczne ma słaby dostęp, to takie mieszkanie narażone jest na rozwój szkodliwej pleśni i grzybów.
Grzybnia nie występuje zazwyczaj w jednym pomieszczeniu. Tworzy rozgałęzienia rozprzestrzeniając się pomiędzy piętrami. Może sięgać nawet 14 metrów, czyli aż po dach sześciopiętrowego budynku Aby temu zapobiec, ważne jest, żeby wszyscy mieszkańcy budynku dbali o właściwe warunki wentylacji i ogrzewania mieszkań.
Źródeł wilgoci w mieszkaniu jest wiele. Dostaje się ona do pomieszczenia wraz z powietrzem zewnętrznym, powstaje także w wyniku czynności wykonywanych przez domowników – kąpiele, pranie, gotowanie produkują najwięcej pary wodnej. Wszystkie organizmy żywe emitują wilgoć jako produkt metabolizmu więc jest wszechobecna w powietrzu. W mieszkaniu, jeżeli jest jej więcej niż tego potrzebuje człowiek, należy ją traktować jak substancję zanieczyszczającą, a jej nadmiar należy usuwać za pomocą wentylacji.
Zawartość pary wodnej w powietrzu może się znacząco zmieniać, przy czym maksymalna zawartość wilgoci w powietrzu zależy od ciśnienia atmosferycznego i temperatury.
Ze względów zdrowotnych i dla utrzymania komfortu cieplnego wilgotność względna powietrza w temperaturze 20-22 stopnie Celsjusza może wynosić 30-65%. W temperaturze około 26 stopni wilgotność nie powinna przekraczać 55%.
Orientacyjna intensywność wydzielania pary wodnej:
- sen lub odpoczynek 50 g/h
- lekka praca 90 g/h
- ciężka praca 150 g/h
- szybki taniec 340 g/h
- kąpiel w wannie 1000-1100 g/h
- kąpiel pod prysznicem 1500-1700 g/h
- suszenie bielizny (jeden wsad do pralki) 2000 g/h
- gotowanie (jeden posiłek) 1000-2000 g/
źródło:
1) www.wentylacja.org.pl
2) www.opec.pulawy.pl