W instalacji pompowej przepływ wody wymusza pompa obiegowa. Zadaniem pompy jest pokonanie oporów przepływu wody w instalacji spowodowanych oporami tarcia w przewodach oraz oporami miejscowymi (kształtek, armatury i urządzeń). Ogrzewanie pompowe pozwala na większą swobodę prowadzenia przewodów, a ich średnice są mniejsze niż w ogrzewaniu grawitacyjnym. Mamy możliwość montażu grzejnika poniżej kotła centralnego ogrzewania, instalacja ma mniejszą bezwładność cieplną, a tym samym rozruch instalacji jest szybszy niż ogrzewania grawitacyjnego. W zależności od rodzaju kotła centralnego ogrzewania, rozróżniamy instalacje systemu otwartego oraz systemu zamkniętego.
W system zamkniętym medium krążące jest szczelnie oddzielony od atmosfery. Zapewnia to większą trwałość instalacji i brak konieczności częstego uzupełniania wody w zładzie. Przyrost objętości wody związany ze wzrostem jej temperatury przejmowany jest przez naczynie przeponowe ciśnieniowe, zamocowane na powrocie do kotła. We wszystkich punktach instalacji panuje nadciśnienie, dlatego instalacja systemu zamkniętego może mieć niekonwencjonalne rozwiązania. Źródło ciepła może być np. zamocowane w dowolnym miejscu, także powyżej najwyżej położonego grzejnika (np. kolektor dachowy). Poniżej sposób zabezpieczenia instalacji z jednym lub z dwoma kotłami c.o.
Schemat zabezpieczenia instalacji naczyniem wzbiorczym z górną przestrzenią gazową
Schemat zabezpieczenia instalacji naczyniem przeponowym z dolną przestrzenią gazową
Schemat zabezpieczenia kotła naczyniem przeponowym umieszczonym na ścianie kotłowni na konsoli
Oznaczenia: 1-kocioł c.o., 2-zawór bezpieczeństwa, 3-naczynie przeponowe, 4-konsola ścienna, 5-odpowietrznik, 6-manometr, 7-zawór odcinający, 8-zawór zwrotny, 9-przewód wody uzupełniającej zład c.o., 10-zawór spustowy
Instalacje z przeponowym naczyniem wzbiorczym mogą być wykonywane w układzie pionowym jednorurowym lub dwururowym, jak i w układzie poziomym. W układzie pionowym grzejniki zasilane są bezpośrednio z pionów c.o. krótkimi gałązkami biegnącymi po ścianach pomieszczeń. cała instalacja powinna być wykonana z rur sztywnych odpornych na uszkodzenia mechaniczne, zalecane są rury stalowe czarne, stalowe nierdzewne lub miedziane z miedzi twardej. Zawory odpowietrzające umieszczone są w najwyższych częściach pionów zasilających.
W układzie poziomym przewody zasilające grzejniki biegną w tym przypadku w podłodze, lub bezpośrednio nad podłogą pod grzejnikami (np. system zalistwowy). Pierwsze rozwiązanie preferuje rury elastyczne z polietylenu, polibutylenu, rury pex/al/pex, czy rury miedziane miękkie. Na rys. poniżej trzy przykłady rozwiązań układów poziomych.
Schemat instalacji z przeponowym naczyniem wzbiorczym wykonanej w układzie pionowym dwururowym
Oznaczenia: 1-Kocioł, 2-naczynie wzbiorcze przeponowe, 3-pompa obiegowa, 4-zawór bezpieczeństwa, 5-termometr, 6-przewody rozdzielcze poziome, 7,8-przewody rozdzielcze pionowe, 9-zawór grzejnikowy, 10-zawór stopowy, 11-zawór odpowietrzający
Instalacje w systemie poziomym
U góry system pętlicowy dwururowy, w środku system rozdzielaczowy, u dołu system pętlicowy jednorurowy. Oznaczenia: 1-11 jak wyżej na rys. 1, 12-szafka rozdzielaczowa, 13-rozdzielacz zasilenia, 14-rozdzielacz powrotu, 15-zawór z korpusem obejścia do ogrzewań jednorurowych
źródło:
1) www.instsani.pl