Zarastanie kanalizacji osadami jest procesem długotrwałym i złożonym, zależnym od wielu czynników, spośród których najistotniejsze to:
- błędy w projektowaniu i wykonawstwie
- brak odpowiedniej separacji ścieków
- bezmyślność użytkowników
Projektowanie i wykonawstwo
Większość instalacji kanalizacyjnych w domkach jednorodzinnych to układy grawitacyjne, w których ścieki spływają pod własnym ciężarem. Aby spływ ten był swobodny, należy spełnić dwa podstawowe warunki: ułożyć przewody ze spadkiem i zapewnić w kanalizacji odpowiednią ilość powietrza. Minimalny spadek przewodów zależy od ich średnicy i wynosi: 1,5% dla przewodów średnicy 150 mm, 2-2,5% dla przewodów średnicy 100 mm, 2,5% na podejściach pod przybory sanitarne. Spadek powinien być wykonany na całej długości przewodów poziomych i zgodny z kierunkiem spływu ścieków.
Napowietrzanie kanalizacji ma na celu zabezpieczenie jej przed wystąpieniem podciśnienia, które prowadzi do spiętrzania ścieków w przewodach i wytrącania się na ściankach części zanieczyszczeń. W prawidłowo działającej kanalizacji ścieki nigdy nie płyną całym przekrojem przewodu. Zawsze część przekroju powinno wypełniać powietrze.
Napowietrzanie kanalizacji polega na wykonaniu w końcowym odcinku pionu rury wywiewnej, lub zamontowaniu na nim zaworu napowietrzającego. Rura wywiewna jst pewna w działaniu ale droga, wymaga bowiem wyprowadzenia ponad dach. Zawór napowietrzające może być montowany wewnątrz pomieszczeń, poprawność jego działania zależy jednak w dużej mierze od warunków montażu.
Zawory napowietrzające posiadają wewnątrz membranę, która otwiera zawór przy wystąpieniu podciśnienia i natychmiast zamyka go przy najmniejszym nadciśnieniu. Różnorodność konstrukcji pozwala je montować nie tylko na pionach ale także w końcowych odcinkach podejść pod przybory sanitarne, szczególnie, gdy podejście jest długie i trudno je wentylować poprzez pion. Pamiętajmy jednak, że zawory napowietrzające należy instalować zawsze w pozycji pionowej.
Kolejnym błędem w projektowaniu i wykonawstwie może być źle dobrana średnica przewodów. Minimalna średnica podejścia kanalizacyjnego i pionu pod muszlę ustępową powinna wynosić 100 mm i wartości tej nie wolno zmniejszać. Średnice podejść pod inne przybory wynoszą odpowiednio:
- umywalka i bidet – min. 40 mm, ale przy większej ilości załamań na podejściu niż 3 – 50 mm,
- wanna, zlewozmywak – 50 mm.
Podejścia pod przybory sanitarne powinny być możliwie krótkie i proste, bez zbędnych załamań i zmian kierunku. Przybory o nisko zawieszonym syfonie, jak: brodziki, wanny, dla zapewnienia spadku przewodom i ułatwienia czyszczenia, należy instalować blisko pionu.
Brak separacji ścieków
To kolejna, bardzo częsta przyczyna powstawania zatorów. Czynnikami które przyspieszają zarastanie rur, są przede wszystkim:
- tłuszcze roślinne i zwierzęce
- włosy
- mydła
- nasiona roślin
- piasek, ziemia itp.