Zakres ochrony instalacji tryskaczowej

Instalacje tryskaczowe mogą chronić wszystkie części budynku za wyjątkiem następujących pomieszczeń:

  • pomieszczenia higieniczno – sanitarne (bez szatni), które nie są używane do składowania materiałów palnych
  • obudowane klatki schodowe i obudowane pionowe szyby (np. dźwigi, szyby technologiczne), w których nie ma materiałów palnych i które są wydzielone przeciwpożarowo
  • pomieszczenia chronione przez inne automatyczne urządzenia gaśnicze (np. urządzenia gaśnicze gazowe, proszkowe i zraszaczowe), wykonane zgodnie z wytycznymi VdS
  • szatnie wykonane z materiałów niepalnych, gdzie odzież przechowywane jest w metalowych szafkach
  • pomieszczenia o powierzchni podłogi do 20 m2, w których znajdują się wyłącznie urządzenia telekomunikacyjne
  • pomieszczenia biurowe o powierzchni do 150 m2, wydzielone elementami o klasie odporności ogniowej REI 90 min i drzwiami EI 30
  • pomieszczenia techniczne (wentylatornie, maszynownie wind itp.) o powierzchni do 150 m2, wydzielone elementami o klasie odporności ogniowej REI 90 min i drzwiami EI 30
  • pomieszczenia elektryczne (rozdzielnie napięcia) o powierzchni do 60 m2, wydzielone elementami o klasie odporności ogniowej REI 90 min i drzwiami EI 30
  • pomieszczenia chłodni o temperaturze poniżej 0° C i powierzchni podłogi do 20 m2, przy czym nie stawia się wymagań dotyczących ich oddzielenia od innych pomieszczeń. Ponadto, pomieszczenia chłodni o łącznej powierzchni podłogi do 60 m2, niezależnie od panujących w nich temperatur, oddzielone od innych pomieszczeń ścianami o odporności ogniowej nie mniejszej niż wymagana dla ścian oddzieleń przeciwpożarowych, z zamknięciami otworów drzwiowych drzwiami przeciwpożarowymi
  • rampy, podcienia i zadaszenia wykonane z materiałów niepalnych, przylegające do ścian o odporności ogniowej nie mniejszej niż wymagana dla ścian oddzieleń przeciwpożarowych, z zamknięciami otworów drzwiowych drzwiami przeciwpożarowymi
  • przestrzenie pomiędzy stropami i sufitami podwieszonymi oraz przestrzenie pomiędzy stropami i podłogami podniesionymi, jeżeli spełnione są następujące warunki:

– stropy, sufity podwieszone i podłogi podniesione wykonane zostały z materiałów niepalnych,
– w przestrzeniach pomiędzy stropami i sufitami podwieszonymi oraz stropami i podłogami podniesionymi nie znajdują się materiały łatwo zapalne i obciążenie ogniowe nie przekracza 12,6 MJ/m2. W częściach przestrzeni, w których występuje duża liczba przewodów elektrycznych, dopuszcza się obciążenie ogniowe na każdą powierzchnię o wymiarach 4 x 4 m, przy uwzględnieniu obciążenia wynikającego z izolacji przewodów i innych materiałów izolujących, maksimum 335 MJ. Należy zapewnić ponadto, aby mocowanie sufitu  podwieszonego zachowywało wymaganą wytrzymałość, także w przypadku pożaru, a przejścia do pionowych szybów kablowych były uszczelnione materiałami niepalnymi,

  •  przestrzenie pomiędzy stropami i sufitami podwieszonymi wykonanymi z materiałów palnych, pod warunkiem, że sufity podwieszone oddzielone zostały od stropów elementami o odporności ogniowej co najmniej 60 minut
  • przestrzenie pomiędzy stropami i sufitami podwieszonymi oraz przestrzenie pomiędzy stropami i podłogami podniesionymi, o wysokości mniejszej niż 300 mm, pod warunkiem dokonania podziału przestrzeni za pomocą przegród o odporności ogniowej co najmniej 30 minut, na sektory o powierzchni mniejszej niż 100 m2
  • pomieszczenia rozdzielni elektroenergetycznych, stacji transformatorowych, akumulatornie, pomieszczenia przekaźników w centralach telefonicznych, pomieszczenia awaryjnych agregatów prądotwórczych, o powierzchni podłogi do 60 m2, pod warunkiem, że pomieszczenia te oddzielone zostały od innych pomieszczeń ścianami o odporności ogniowej nie mniejszej niż wymagana dla ścian oddzieleń przeciwpożarowych, z zamknięciami otworów drzwiowych drzwiami przeciwpożarowymi.
  • jeżeli wysokość przestrzeni ukrytych przy dachu lub podłodze jest większa niż 0,8 m, to przestrzenie te powinny być chronione urządzeniem tryskaczowym
  • jeżeli w wysokość przestrzeni ukrytych przy dachu lub podłodze jest mniejsza niż 0,8 m, to przestrzenie te powinny być chronione urządzeniem tryskaczowym wtedy, gdy:
    – wykonane są z materiałów palnych lub
    ściany bądź stropy, które je wydzielają są palne lub
    – znajdują się w nich materiały łatwo zapalne lub
    – materiały trudno zapalne powodują obciążenie ogniowe większe niż 12,6MJ/m2 lub
    – nie uszczelniono przejść do pionowych szybów kablowych materiałami niepalnymi
  • jeżeli wysokość przestrzeni ukrytych przy dachu lub podłodze jest mniejsza niż 0,3 m, a jednocześnie nie spełniają warunków dopuszczających wyłączenie z ochrony tryskaczami (materiały łatwo zapalne, gęstość obciążenia ogniowego powyżej 12,6 MJ/m2, przegrody palne), to należy je podzielić na sektory o powierzchni mniejszej niż 100 m2, elementami o klasie odporności ogniowej EI 30 i wówczas dopuszczalny jest brak ochrony tryskaczami

Zabrania się stosować instalacji tryskaczowych

  • w przestrzeniach silosów lub zbiorników z zawartością pęczniejącą pod wpływem wody
  •  przestrzeniach kabin lakierniczo-suszarniczych, komór hartowniczych i innych podobnych urządzeń,
  •  przestrzeniach, w których znajdują się piece przemysłowe, paleniska, urządzenia do kąpieli solnych, smażenia na głębokim tłuszczu, kadzie przetopu metali lub inne, podobne urządzenia, a zastosowanie wody mogłoby spowodować wzrost zagrożenia.

Klasy zagrożenia pożarowego

Budynki i przestrzenie, które mają być chronione urządzeniem tryskaczowym, powinny być kwalifikowane do odpowiedniej kategorii zagrożenia pożarowego:

– małego zagrożenia pożarowego (LH), są to przestrzenie o małym obciążeniu ogniowym i małej palności, bez żadnego pojedynczego pomieszczenia o powierzchni większej niż 126 m2 i odporności ogniowej przegród mniejszej niż 30 minut.

– średniego zagrożenia pożarowego (OH), przestrzenie, w których są przetwarzane lub wytwarzane materiały o średniej palności, przy średnim obciążeniu ogniowym; dzieli sie dodatkowo na 4 grupy OH1, OH2, OH3, OH4 (tabela)

projga16

– dużego zagrożenia pożarowego (HH), dzieli na przestrzenie produkcyjne i przetwarzania HHP i składowania HHS, przy czym:

 – HHP Duże zagrożenie pożarowe produkcja/przetwarzanie,  obejmuje przestrzenie, w których występujące materiały powodują duże obciążenie ogniowe, cechują się dużą palnością i zdolne są do rozwoju szybko rozprzestrzeniającego się lub intensywnego pożaru.

 – HHS , Duże zagrożenie pożarowe składowanie, obejmuje składowanie towarów, gdy wysokość składowania przekracza wartości graniczne dopuszczalne dla innych kategorii.

projga17

 

 

Dodaj komentarz