- Studzienki kanalizacyjne na przykanalikach należy stosować:
– przy granicy nieruchomości
– zmiany kierunku i kąta nachylenia kanału
– zmiany średnicy kanału
– połączenia z siecią kanalizacyjną
– na odcinkach prostych w odległościach nie większych niż co 35m dla kanałów o DN 150mm i nie większych niż 50 m dla kanałów o DN≥200mm.
- Minimalna średnica studzienki niewłazowej “inspekcyjnej” wynosi 315mm a studzienki włazowej 1000mm. W naszym kraju minimalna średnica komory roboczej studzienki wynosi 1000 mm, a średnica komina włazowego wynosi 800mm. Według nowej normy PN-EN 476 średnica komory roboczej może wynosić od 800-1000mm, a głębokość studzienki do 3000mm pod warunkiem, że studzienka wykorzystywana jest do okazjonalnego wchodzenia człowieka wyposażonego w uprząż, w celu kontroli sprzętu.
- Studzienki mogą być wykonane z kręgów betonowych, żelbetowych lub tworzyw sztucznych.
- Minimalna wysokość komory roboczej w studzience wynosi 2m. Dopuszcza się wysokość 1,8m, gdy wymaga tego głębokość kanału lub ukształtowanie terenu. Komora powinna mieć spocznik nachylony w kierunku kinety ze spadkiem rzędu 5%.
- Studnie włazowe powinny posiadać stopnie złazowe; studnie betonowe stopnie żeliwne wykonane według PN-B-10729, studnie z tworzyw sztucznych drabinki wykonane fabrycznie. Stopnie zlazowe w ścianach komory roboczej oraz komina wlazowego powinny być zamocowane mijankowo w dwóch rzędach, w odległościach pionowych 25 cm lub 30 cm i w odległościach poziomej osi stopni 30 cm. Górna powierzchnia stopnia powinna być pozioma i zabezpieczona przed poślizgiem. Dopuszcza się zejścia przez drabiny, trwale zamocowane w studzience, o szerokości 30 lub 40 cm i odległościach pionowych szczebli 30 cm. Odległość szczebla od ściany nie powinna być mniejsza niż 15 cm. Stopnie zlazowe i drabiny powinny mieć odpowiednią wytrzymałość na przewidywane obciążenia.
- Montaż stopni złazowych w studzienkach może się odbywać poprzez:
– zawibrowanie przez maszynę w trakcie cyklu produkcyjnego
– osadzenie w uprzednio zabetonowanych tulejach montażowych
– nawiercenie otworu w gotowym elemencie betonowym i osadzenie na klej montażowy
– osadzenie w uprzednio dogrzanej tulei montażowej do ściany płaszcza studni tworzywowej
– nawiercenie otworu i zamocowanie za pomocą nakrętki od zewnętrznej strony (opcjonalnie)
Przyłącze ”In Situ”
W studzienkach niewłazowych z tworzyw sztucznych przykanalik może być podłączony powyżej kinety, przy czym wysokość przepadu w studzience może wynosić od 0,5-4m. Połączenie z rurą trzonową studzienki musi być szczelne i uniemożliwiać tak infiltrację jak i eksfiltrację wody. W praktyce połączenie takie wykonuje sie bezpośrednio na placu budowy za pomocą przyłączy typu “in situ”. Wykonanie przyłącza wymaga:
– wywiercenie otworu w studni przy użyciu wyrzynarki (dla przykanalika średnicy 160mm otwór musi mieć średnicę 177mm)
– umieszczenia w otworze uszczelki elastomerowej
– zamocowania kielicha w uszczelce
Przyłącze kaskadowe
Kaskady kanałowe należy wykonywać dla studzienek włazowych w przypadku, gdy różnica wysokości pomiędzy rzędna przyłącza a rzędna kinety w studzience przekracza 0,5m. Kaskadę można wykonywać:
– wewnątrz studzienki, jeśli średnica wewnętrzna studzienki jest ≥1200mm
– na zewnątrz studzienki dla studzienek £1000mm.
Kaskada wewnątrz studzienki powinna być zamocowana do ściany studni i zakończona na spoczniku kolanem. Kaskada na zewnątrz studzienki powinna byc sprowadzona do dna studzienki. W studzienkach betonowych należy w tym celu usuąć część spocznika i uformować nowa kinetę. W studzienkach tworzywowych przelotowych kaskadę sprowadza się do dna kinety (rys. poniżej), w przyłączeniowych kaskadę należy wykonać w najbliższym dna dostępnym elemencie nadbudowy w taki sposób aby nie uszkodzić konstrukcji uszczelnienia studni.
Kaskada na zewnątrz studzienki tworzywowej. 1-kielich in situ, 2-zagęszczony grunt, 3-trójjnik, 4-mufa, 5-grunt rodzimy
