Przewody parowe powinny być prowadzone powyżej linii ciśnień, jeżeli jest to możliwe – ze spadkiem w kierunku przepływu pary (0,3-0,5%). Ze względu na wykraplający się w przewodach kondensat należy zapewnić właściwe odwodnienie przewodów. W przypadku przewodów parowych nieizolowanych odległości pomiędzy kolejnymi odwadniaczmi powinny być mniejsze niż 15-30m (wielkość strat ciepła jest proporcjonalna do średnicy rurociągu, można przyjmować, że odległość pomiędzy odwadniaczami w metrach równa jest średnicy przewodu odwadnianego wyrażonej w mm) . Ze względu na konieczność zachowania efektywności energetycznej instalacji grzewczych przewody parowe rozprowadzające są zazwyczaj izolowane, jedynie gdy przewody rozdzielcze prowadzone są w ogrzewanych pomieszczeniach można rozważyć wykorzystanie ich jako dodatkowego źródła ciepła i zaniechać ich izolacji. Gdy przewody są zaizolowane cieplnie, odległość pomiędzy odwadniaczami wynosić powinna nie więcej niż 20-50m. (równa dwukrotnej średnicy przewodu odwadnianego wyrażonej w mm). Krótkie odcinki przewodów mogą być układane ze spadkiem przeciwnym do przepływu, wówczas jednak powinien on wynosić co najmniej 3%. W takich przypadkach maksymalnie dopuszczalna prędkość przepływu pary jest dużo mniejsza (ok. 2-3 razy), a odległość pomiędzy kolejnymi odwadniaczami przewodu parowego powinna ulec zmniejszaniu. Aby wysokość pomieszczeń lub kanałów, którymi prowadzone są przewody parowe nie była zbyt wysokie, stosowane jest prowadzenie przewodów w tzw. piłę. Odwodnienie montowane jest w najniższych punktach sieci przewodów parowych.
W przypadku instalacji z przewodami kondensatowymi zalanymi podłączenie odwodnienia przewodu parowego (bez odwadniacza) może zostać wykonane jako bezpośrednie połączenie z przewodem odprowadzającym kondensat do kotła parowego. Zamknięcie pomiędzy przestrzenią parową, a atmosferą stanowić w tym przypadku będzie wypełniający przewody kondensat.
Instalacja parowa wykonana może być z ROZDZIAŁEM GÓRNYM (przewody rozprowadzające czynnik grzejny powyżej grzejników) lub z ROZDZIAŁEM DOLNYM. W przypadku rozdziału górnego brak jest problemu związanego z koniecznością lokalizacji tych przewodów pomiędzy płaszczyzną wyznaczaną przez linię ciśnień, a płaszczyzną stropu piwnic. W przypadku rozdziału górnego odwodnienie przewodów parowych podłączane jest poprzez odwadniacz do przewodów kondensatowych pionów. Należy unikać odwadniania przewodów poziomych poprzez piony zasilające grzejniki. Odejście pionu od przewodu rozprowadzającego powinno być wykonane w górnej części przewodu rozprowadzającego. Jedynie w przypadku pionów o małym obciążeniu cieplnym dopuszcza się podłączenie pionu „od dołu”.
źródło:
1) www.instsani.pl