Odwodnienia liniowe służą do odprowadzania wody z terenów utwardzonych, a ich głównymi elementami są korytka i ruszty. Obecnie są najbardziej uniwersalnym systemem odprowadzania wód deszczowych z terenu. Korytka i przykrycia mają długość 100 cm i występują jako odcinki proste oraz łukowe o promieniu 36,5 m (na życzenie może być inny promień). Zebrana woda jest odprowadzana do skrzynek odpływowych podłączonych do kanalizacji deszczowej. Różnorodność elementów umożliwia optymalną zabudowę kanału z uwzględnieniem rodzaju nawierzchni bieżni i ewentualnej różnicy wysokości między bieżnią a przyległym obszarem. Charakteryzują się dużą wydajnością i pewnością działania oraz łatwością i szybkością montażu. Produkuje się je w wersjach przystosowanych do różnych obciążeń, sklasyfikowanych wg normy DIN-19580 od A do F.
- Klasa A15 (o dopuszczalnym obciążeniu do 15 kN) dotyczy obszarów, po których poruszają się wyłącznie piesi i rowerzyści.
- Klasa B125 (o dopuszczalnym obciążeniu do 125 kN) obejmuje drogi, ciągi piesze, parkingi dla samochodów osobowych.
- Klasa C250 (o dopuszczalnym obciążeniu do 250 kN) jest przeznaczona do montażu na ulicach i chodnikach w strefach przy krawężnikowych oraz na poboczach dróg.
- Klasa D400 (o dopuszczalnym obciążeniu do 400 kN) może być montowana na jezdniach, autostradach, parkingach dla samochodów osobowych i ciężarowych.
- Klasa E600 (o dopuszczalnym obciążeniu do 600 kN) obejmuje powierzchnie komunikacyjne niepubliczne, narażone na szczególnie duże obciążenie kołowe, np. drogi komunikacyjne w zakładach przemysłowych.
- Klasa F900 (o dopuszczalnym obciążeniu do 900 kN) dotyczy powierzchni specjalnych, np. na lotniskach.
Odwodnienia liniowe składają się z koryt odwadniających wykonanych z betonu, polimerobetonu lub z tworzyw sztucznych, zamocowanych w nawierzchni i przykrytych rusztami. Zbierana w nich woda, spływa poprzez studzienkę zbiorczą z osadnikiem do kanalizacji lub bezpośrednio do odbiornika w postaci rowu melioracyjnego bądź studni chłonnej. System może być montowany w każdej nawierzchni utwardzonej, także już istniejącej, przy niewielkich nakładach roboczych. Nadaje się szczególnie do odwadniania parkingów, boisk sportowych, wjazdów do garaży, wejść do metra, a także ulic i placów o dużym nachyleniu. W tym ostatnim przypadku, umieszczenie odwodnienia poprzecznie do ulicy, zapobiega w czasie dużych opadów deszczu tworzeniu się samoistnych strumieni, przerywając je w samym zarodku.
Koryta
- Mogą być płaskie lub ze spadkiem wewnętrznym od 0,5-3,0%,
- Koryta ze spadkiem są zwykle ponumerowane, co ułatwia ich późniejszy montaż,
- Dostępne są też koryta kaskadowe w których spadek dna odbywa się w sposób skokowy,
- Pojedyncze elementy koryt mają długość 0,5 lub 1,0m,
- Szerokości koryt wynoszą 10, 13, 15, 20, 25, 30 a nawet 50cm,
- Wysokości wahają się natomiast od 5cm do 100 cm,
- W niektórych systemach oprócz koryt prostych można też spotkać elementy kątowe 90° i 45°, łukowe lub w kształcie litery „T”,
- Długość pojedynczego kanału odwodnienia liniowego zależy w dużej mierze od stopnia nachylenia terenu i budowy koryt. Przy korytach płaskich kanał może mieć długość 20-25m, przy jednokierunkowym spadku i skrajnie położonej studzience i do 50m, przy dwukierunkowym spadku i centralnie położonej studzience,
- Przy korytach z wewnętrznym spadkiem, maksymalna długość kanału zależy od ilości ponumerowanych elementów i wynosi od 20-30m.
Ruszty
- Mają różnorodne wykonanie w zależności od klasy obciążenia. Dla najniższych klas, terenów zielonych, boisk, basenów pływackich, preferowane są ruszty tworzywowe z U-PVC, mocowane zwykle w sposób zatrzaskowy,
- Przy większych obciążeniach stosowane są ruszty stalowe ocynkowane i ruszty żeliwne. Montaż może się tutaj odbywać w sposób zatrzaskowy, śrubowy lub kombinowany,
- Dla najwyższych obciążeń (autostrady, lotniska) koryta wyposażane są w ruszty żeliwne, skręcane,
- Dostępne są też koryta bezrusztowe, monolityczne ze specjalnie ukształtowanym przykryciem, jak też korytka z rusztem szczelinowym.
źródło:
1) www.decostar.pl
2) www.instsani.pl