Urządzenia tłokowe
Urządzenia tłokowe te działają na zasadzie wyciągania (przy użyciu tłoka) słupa wody powyżej zatoru a następnie opuszczania go w sposób grawitacyjny. W wielu wypadkach siła uderzenia w zator jest wystarczająca aby usunąć źródło niedrożności. Urządzenia tłokowe posiadają gumowe nasadki w wersji krótkiej, do syfonów i w wersji długiej do muszli ustępowych.
Sprężyny kanalizacyjne ręczne
- niezabudowane
Sprężyny te posiadają napęd w postaci korby i stałą długość, zależną od przeznaczenia i średnicy, która waha się od 1-5m dla najmniejszych średnic po 30m, dla największych. Średnice spiral są różne od 5mm do czyszczenia syfonów umywalkowych, 8mm – do czyszczenia podejść pod wanny i brodziki, 10mm – do czyszczenia muszli ustępowych, 16mm i 20mm do czyszczenia całych poziomów kanalizacyjnych. W czasie czyszczenia sprężyny niezabudowane wymagają rozwinięcia na całą długość, co znacznie utrudnia wprawienie sprężyny w ruch obrotowy. W praktyce, przy długościach przekraczających 3 m do czyszczenia kanalizacji potrzebne są dwie osoby. W przeciwnym razie sprężyna bardzo łatwo skręca się w osi ulegając zwichrowaniu. Nadają się do udrażniania podejść pod umywalki, wanny, zlewozmywaki, itp.. Nie należy ich jednak wykorzystywać do czyszczenia muszli klozetowych. Obracanie sprężyną może w tym wypadku uszkodzić muszlę lub co najmniej ją porysować. Rynek oferuje do tego celu inne konstrukcje.
- zabudowane
Do czyszczenia podejść kanalizacyjnych,a więc generalnie przewodów krótkich i o małych średnicach oferowane są sprężyny zabudowane bębnowe. Spirala czyszcząca znajduje się w tym przypadku na specjalnym wrzecionie, które wprawiane jest w ruch obrotowy ręcznie lub elektrycznie, np. przy użyciu wiertarki. Całość zabudowana jest osłoną metalową lub tworzywową w kształcie bębna lub „bączka”. Sprężyny bębnowe są bardzo popularne na rynku, dlatego poniżej opiszę co najmniej kilka konstrukcji.
Czyszczaki ciśnieniowe
Czyszczenie ciśnieniowe polega na wprowadzeniu do kanalizacji specjalnej głowicy czyszczącej napędzanej strumieniem wody na zasadzie siły odrzutu. Woda do głowicy dopływa giętkim przewodem o stosunkowo dużej średnicy, natomiast wypływa z niej przez system dysz umieszczonych w tylnej części głowicy, skierowanych skośnie do jej osi. Stosunek powierzchni otworów dysz do powierzchni otworu wlotowego do głowicy jest tak mały, że wypływająca z głowicy woda nabiera ogromnej prędkości, pchając ją do przodu niczym pocisk. Ciśnienie na wylocie osiąga tutaj nierzadko wartość ponad 100 barów i może stanowić zagrożenie dla przewodów, szczególnie przy starej, zarośniętej osadami kanalizacji. Czyszczenie ciśnieniowe powinno być więc stale monitorowane i prowadzone z dużą ostrożnością. Zaletą powyższej metody jest szybkość działania (usuwanie zatoru trwa najczęściej kilkanaście sekund) oraz bardzo dokładne wypłukanie rur. Odpowiednio skierowany strumień wody nadaje bowiem nie tylko ruch postępowy głowicy ale także bardzo dobrze odspaja osady nagromadzone na ściankach przewodów. Wadą – konieczność stosowania dużej ilości wody, a także niebezpieczeństwo uszkodzenia przewodów poruszającą się z dużą prędkością głowicą, jak i ciśnieniem wody. Na uszkodzenia narażone są przy tym najczęściej przewody z materiałów kruchych jak: kamionka i beton.
Głowice ciśnieniowe
Spirale czyszczące segmentowe
Spirale segmentowe pozwalają na dowolną rozbudowę długości roboczej w zależności od potrzeb, przez stopniowe dołączanie kolejnych odcinków. Zaletą tego rozwiązania jest nie tylko łatwość w operowaniu urządzeniem, ale też możliwość szybkiej wymiany uszkodzonego odcinka. Na rynku sprężyny segmentowe możemy kupić w co najmniej kilku firmach, przy czym wszystkie oferowane rozwiązania opierają się na systemie zatrzaskowym. Łączenie odbywa się tutaj przez wciśnięcie obu końcówek sprężyny, aż do usłyszenia charakterystycznego kliknięcia. Rozłączanie wymaga natomiast użycia klinowo ściętej szpilki.
Końcówki czyszczące
