Oblicówka winylowa (siding)

Po raz pierwszy zastosowano go w Stanach Zjednoczonych w latach pięćdziesiątych. Jest to jeden z najszybszych i najpopularniejszych sposobów wykonania elewacji. Panele wykonane są z PVC z dodatkiem stabilizatorów, plastyfikatorów i dwutlenku tytanu. Zwykle dwie warstwy materiału są zespalane na gorąco, co zwiększa ostateczną wytrzymałość elementów.

Warstwa zewnętrzna jest tłoczona we wzory przypominające np. słoje drewna, i barwiona najczęściej na jasne kolory.

Siding występuje jako pojedynczo lub podwójnie łamany. Dostępny jest także siding spieniany, o zwiększonej odporności na uszkodzenia termiczne, niższej rozszerzalności termicznej i większej zdolności do tłumienia hałasu niż tradycyjny siding.
Panele mają zwykle długość 3÷6 m, szerokość 20÷30 cm.

Siding sprzedawany jest zwykle jako kompletny system, w skład którego wchodzą:

• panele
• łączniki
• listwy ułatwiające montaż elewacji, wykończenie ościeży, okapów, wykuszy okiennych i narożników
• akcesoria dodatkowe (np. kratki wentylacyjne, elementy wykończeniowe narożne wewnętrzne i zewnętrzne, okapniki i parapety, elementy do wykończenia otworów okiennych, osadzenia lamp itp.)

Właściwości:

• trwałość (producenci udzielają nawet 50-letniej gwarancji);
• odporność na czynniki atmosferyczne, takie jak słońce, deszcz i mróz;
• odporność na czynniki biologiczne i chemiczne;
• lekkość – 1 m2 waży ok. 2 kg (panele mają zwykle grubość 1÷1.2 mm);
• stosunkowo wysoka rozszerzalność cieplna;
• nietoksyczny;
• niepalny (samogasnący);
• łatwość i szybkość montażu;
• nie wymaga malowania ani konserwacji;
• w przypadku remontu elewację można rozmontować, a po zakończeniu robót zamontować ją z powrotem;

Zastosowanie:

• domy jednorodzinne;
• bloki mieszkalne;
• budynki handlowe;
• budynki przemysłowe;
• obiekty użyteczności publicznej;

Sposób montażu:

Panele mocowane są do rusztu (wykonanego z drewna, z wysokoudarowego PCW, z kształtowników typu “Z” i “C” z blachy stalowej ocynkowanej ) lub, jeśli ściany są drewniane, bezpośrednio do nich.

Przy wykonywaniu elewacji z sidingu można dodatkowo ocieplić budynek, układając materiał termoizolacyjny (5÷12 cm). W przypadku ocieplenia z wełny mineralnej należy dodatkowo ułożyć na niej wiatroizolację

i pozostawić szczelinę wentylacyjną pomiędzy nią a panelami. W przeciwnym razie wełna przestanie dobrze spełniać swoją funkcję, a poza tym zacznie się osuwać, co może spowodować wypaczenie elewacji.

Jeżeli docieplenie jest mocowane do ścian warstwowych lub wierzchnia warstwa ściany jest słaba, wełnę mineralną mocujemy specjalnymi długimi śrubami w warstwie konstrukcyjnej muru.

Elementy mocowane są do rusztu przy pomocy gwoździ, łączników tworzywowych lub kołków rozporowych z kółkiem przytrzymującym. Montaż sidingu zdaje się być prosty, ale warto go zlecić doświadczonej ekipie, gdyż tylko wykonanie elewacji zgodnie z zaleceniami producenta pozwala na uzyskanie od niego pełnej gwarancji.

Pod wpływem zmian temperatury panele kurczą się i rozszerzają, więc podczas montażu warto przestrzegać następujących zasad:

• nie wolno układać ciemnych paneli na nasłonecznionej elewacji, gdyż nagrzewają się szybciej niż jasne i w związku z tym mogą się deformować;
• gwoździe wolno wbijać wyłącznie w sam środek przeznaczonych do tego celu otworów. Z każdej strony należy pozostawić niewielki luz pomiędzy łebkiem gwoździa a krawędzią panelu.
• należy pozostawić odstęp dylatacyjny pomiędzy listwami startowymi i narożnikowymi, oraz pomiędzy końcami paneli a listwami narożnikowymi.
• nie wolno sklejać między sobą listew i paneli.

Po wykonaniu elewacji należy przemyć ją wodą z dodatkiem środków antystatycznych i detergentów.