Stelaże do montażu podejść pod przybory sanitarne

Podział

Stelaże służą do krytego montażu podejść wodociągowych i kanalizacyjnych pod przybory sanitarne. W zależności od zasady montażu stelaże dzielą się na konstrukcje:

  • do zabudowy mokrej
  • do zabudowy suchej.

Ze względu na rodzaj mocowane przyboru stelaże dzielą się dalej na:

  • umywalkowe
  • bidetowe
  • muszlowe
  • pisuarowe
  • do baterii podtynkowych
  • do baterii natynkowych
  • szachtowe (do zabudowy pionów sanitarnych)
  • narożne (do wykonywania zakończeń ścianek instalacyjnych)
  • do uchwytów dla osób niepełnosprawnych

Stelaż do zabudowy mokrej

Zbudowane są ze stalowej, blaszanej ramy, na której zamocowane są pozostałe elementy montażowe, np. uchwyty dla podejść wod-kan., śruby montażowe dla przyborów sanitarnych, zbiorniki płuczące. W wykonaniu specjalnym mogą być dodatkowo izolowane akustyczne i termicznie (stelaże do misek ustępowych). Sztywność, jak i wytrzymałość ramy jest tutaj niewielka, dlatego stelaże tego typu wymagają montażu na ścianie pełnej murowanej lub w jej wnęce o odpowiedniej wytrzymałości i nośności oraz dodatkowego obmurowania cegłą lub belitem. Obecnie stanowią zdecydowaną mniejszość na rynku i coraz bardziej są wypierane przez stelaże do zabudowy suchej. Liczbę dostępnych obecnie rozwiązań ograniczono do czterech podstawowych przyborów sanitarnych: miski ustępowej, umywalki, bidetu i pisuaru. Są one średnio o połowę tańsze od tych do zabudowy lekkiej, ale ich montaż jest bardziej praco- i czasochłonny. Ponadto stelażem do zabudowy lekkiej można bez problemu zastąpić stelaż do zabudowy ciężkiej. Odwrotna zamiana nie jest już oczywiście możliwa. 

Stelaż do zabudowy suchej

To najpopularniejszy i najbardziej uniwersalny rodzaj. Można ustawić je przy ścianie murowanej i obudować lekką ścianką szkieletową albo umieścić w lekkiej ściance działowej mocowanej do podłogi i sufitu lub do podłogi i prostopadle do ściany
Mają ramę z profili stalowych o dużej wytrzymałości i trwałości, zdolną do przenoszenia obciążeń pochodzących tak od przyboru sanitarnego, jak i jego użytkownika. Na ramie nośnej zamontowane są elementy wsporcze i uzbrojenie charakterystyczne dla przyboru, czy urządzenia. Rama w zależności od producenta i serii, może mieć przy tym jednakowe wymiary dla wszystkich przyborów sanitarnych lub różnić się wysokością i szerokością, a także wytrzymałością (np. inna rama dla stelaża umywalkowego i inna dla misek sedesowych). Większość firm oferuje odpowiedni typ konstrukcji w zależności od typu zabudowy np. stelaże: 
    ● do zabudowy niskiej (mniej popularne), o wysokości ramy nośnej 80 lub 90 cm; 
    ● do zabudowy wysokiej (najbardziej popularne), o wysokości ramy nośnej od 110-130 cm; 
    ● stelaże samonośne, o ramie wzmocnionej, wykonanej z profili o większym przekroju. 

samon

Trwałość i wytrzymałość instalacji opartej na stelażu jest bardzo duża, znacznie przekraczająca montaż tradycyjny. Przy prawidłowo wykonanej obudowie  minimalna wytrzymałość stelażu, w zależności od przyboru sanitarnego wynosi:

  • 400 kg, dla stelaży muszlowych i bidetowych
  • 200 kg, dla stelaży umywalkowych
  • 50 kg, dla stelaży pisuarowych

źródło:
1) www.aldom-ogrzewanie.pl
2) www.dobryremont.wroclaw.pl

Dodaj komentarz