- złe miejsce umieszczenia grzejnika
Grzejniki umieszcza się w pobliżu miejsc, w których straty ciepła są największe – prze ścianach zewnętrznych, pod oknami. Także rurki ogrzewania podłogowego układa się gęściej w pobliżu ścian zewnętrznych, tworząc pas grzejący intensywniej.
Błędem jest umieszczanie grzejników zbyt blisko parapetu (szczelina powinna mieć ok. 10 cm) lub na nieodpowiednich wspornikach, praktycznie „przyklejone” do ściany, gdyż utrudnia to ruch powietrza wspomagający przekazywanie ciepła. Podobne niekorzystne skutki powoduje zasłonięcie grzejników ciężkimi zasłonami, meblami itp.
- źle umieszczony czujnik temperatury
Miejsce na pokojowy lub pogodowy czujnik temperatury sterujący pracą kotła, a w konsekwencji także grzejników, musi być tak wybrane, by jego wskazania nie były fałszowane przez inne źródła ciepła. Regulatora pokojowego nie należy umieszczać, np. zbyt blisko kominka, któregoś z grzejników lub za zasłoną. Wartym uwagi rozwiązaniem, szczególnie jeśli mamy problemy z wybraniem miejsca na czujnik; są czujniki bezprzewodowe, które można swobodnie przenosić. Montując czujnik na zewnątrz domu (współpracujących z automatyką pogodową) trzeba przede wszystkim unikać ich bezpośredniego nasłonecznienia.
- niedodanie do wody inhibitora korozji
Jeśli w instalacji centralnego ogrzewania wykonanej z rur miedzianych instalujemy grzejniki aluminiowe, to do wody grzewczej powinien być dodany inhibitor korozji, chroniący przed procesami elektrochemicznymi szkodliwymi dla trwałości elementów aluminiowych. Instalacja taka musi pracować w obiegu zamkniętym, gdyż częste uzupełnianie wody znacząco zmniejsza skuteczność środka antykorozyjnego.
- zasyfonowanie instalacji
Zasyfonowanie prowadzi do powstania korka powietrznego i zaniku przepływu wody. Jeśli nie ma innej szansy zamontowania grzejnika, w najwyższym punkcie doprowadzenia wody należy założyć odpowietrznik samoczynny.
- niewłaściwe podłączenie grzejników do instalacji
Grzejniki łączy się z instalacją zawsze za pośrednictwem dwóch zaworów: na zasilaniu montuje się zawór regulacyjny, a na powrocie – zawór odcinający. Zawór regulacyjny przystosowany do założenia głowicy termostatycznej montuje się w takim położeniu, aby głowica leżała poziomo.
- jedna pompa, brak zestawu mieszającego
W układach z dwoma różnymi systemami (grzejniki + ogrzewanie podłogowe) często spotykamy się ze instalacja jest obsługiwana tylko i wyłącznie przez jedną pompę obiegową. W takim układzie, z jednakową prędkością przepłwyu, może się okazać, że opory hydrauliczne jednego z systemów będą podwyższały wydatek pompy co w następstwie przełoży się na niedogrzanie pomieszczeń.
- niewłaściwy dobór głowicy termostatycznej
Skutkuje to niestety tym, że „bolec” wkładki termostatycznej nie jest do końca wciskany i pomimo przestawienia głowicy termostatycznej w pozycję zamkniętą nadal jest przepływ czynnika grzewczego.
źródło:
1) www.budujemydom.pl
2) www.ogrzewamy.pl