Polimery syntetyczne można podzielić na trzy podstawowe grupy:
1. polimery termoplastyczne – charakteryzujące się możliwością odwracalnego przechodzenia ze stanu stałego w stan plastyczny ;
2. polimery termo- i chemoutwardzalne (tzw. duroplasty), które pod wpływem wysokiej temperatury bądź reakcji chemicznych ulegają trwałemu ukształtowaniu (np. bakelit, żywice epoksydowe)
3. elastomery- polimery o dobrych właściwościach sprężystych, w skład tej grupy wchodzą wszystkie związki gumopodobne, jak: kauczuk, guma syntetyczna.
W instalacjach sanitarnych podstawowe wykorzystanie mają tworzywa termoplastyczne, wśród których wyróżnić można dwie osobne grupy:
- tworzywa poliwinylowe, jak:
– polichlorek winylu – PVC
– polichlorek winylu chlorowany – PVC-C
- tworzywa poliolefinowe, jak:
– polietylen niskiej gęstości – LDPE
– polietylen średniej gęstości – MDPE
– polietylen wysokiej gęstości – HDPE
– polietylen sieciowany – PEX
– polipropylen – PP
– polibutylen – PB
W wyrobach instalacyjnych spotyka się natomiast łączenie kilku różnych materiałów celem poprawienia jakości lub specyficznych cech materiału końcowego. Przykładem mogą być tutaj rury wielowarstwowe, kształtki tworzywowe z zatopionym elementem gwintowym z mosiądzu czy warstwy antydyfuzyjne na rurach polietylenowych.
