Tag Archives: odprowadzanie spalin

Kominy – odprowadzanie spalin

Zadania

Podstawowym zadaniem komina jest odprowadzenie spalin z paleniska na zewnątrz budynku, dostarczenie powietrza które potrzebne jest do podtrzymania procesu spalania oraz wymiana zużytego powietrza.

Aby zapewnić prawidłowe działanie palenisk, komin powinien mieć, określony przez producenta urządzenia grzewczego, minimalny ciąg kominowy. Dla kotłów gazowych z palnikiem atmosferycznym przewody kominowe należy dobierać w sposób zapewniający w trakcie pracy urządzenia grzewczego podciśnienie w kominie zawarte w przedziale 1 – 15 Pa. Efektywna długość komina to w przypadku kominów dymowego i spalinowego odległość od paleniska aż do jego wylotu. Natomiast komina wentylacyjnego od miejsca włączenia wentylacji do wylotu. Długość komina w istniejących budynkach determinowana jest w sposób określony w PN-89/B-10425.

Podział

– ze względu na konstrukcję obudowy

  • jednowarstwowe (jednościenne)

Jest to komin o ścianie pojedynczej np. komin murowany. Mogą być również wykonane ze stali szlachetnej, wtedy umieszcza się je w obudowie murowanej. Stosowane są do kotłów olejowych oraz gazowych i do urządzeń grzewczych na paliwo stałe.

  • wielowarstwowe

Najczęściej jest to komin dwuścienny. Jego wewnętrzną część stanowi przewód spalinowy wykonany ze stali kwasoodpornej (im grubsza stal, tym komin lepszy). Jest on otulony izolacją termiczną, którą stanowi wełna mineralna. Wełnę osłania od zewnątrz płaszcz ze  szlachetnej blachy stalowej, odpornej na warunki atmosferyczne. Kominy dwuwarstwowe nadają się do kotłów na paliwo stałe, płynne i gazowe. Ich zaletą jest to, że nie wymagają wykonania obudowy – jest nią zewnętrzny płaszcz stalowy. Są dużo droższe od kominów jednowarstwowych.

Komin trójwarstwowy
baza_plikow_216

  • wewnętrzne – przewód kominowy prowadzony wewnątrz budynku.
  • zewnętrzne – przewód kominowy prowadzony zewnątrz budynku.

Kominy zewnętrzne i wewnętrzne
przegladkominow_w520

– ze względu na funkcję

  • dymowe

Podłącza się pod nie kotły na paliwa stałe i kominki. Każde urządzenie musi być podłączone do innego kanału. Muszą być odporne na wysokie temperatury (dym ma wysoką temperaturę) a ich minimalny wymiar to 14×14 cm lub średnica 15 cm.

  • spalinowe

Maja minimalny wymiar 14x14cm lub średnicę minimum 12cm (jeśli stalowy wkład kominowy). Współpracują z urządzeniami zasilanym gazem lub olejem. Powierzchnia przewodu musi być odporna na agresywne oddziaływanie kondensatu, kwasu siarkowego i na działanie wysokich temperatur.

  • kominy wentylacyjne

Odprowadzają zużyte powietrze z domu. Nie muszą być więc odporne na wysokie temperatury oraz działanie agresywnych związków. Materiał w zasadzie może być dowolny.Ich wyloty umieszcza się na bocznych ścianach komina (ogranicza to możliwość przedostawania się do nich spalin lub dymu w przypadku osłabienia lub odwrócenia ciągu).

– ze względu na charakter pracy

  • w mokrym trybie pracy

Komin do niskotemperaturowych, gazowych kotłów c.o., kotłów kondensacyjnych, gdzie temperatura spalin zawarta jest w przedziale 80°C -160°C.

  • w suchym trybie pracy

Komin do palenisk na paliwo stałe, gdzie temperatura spalin wyższa jest niż 160°C.

  • pracujący w nadciśnieniu

Ciśnienie wewnątrz komina jest wyższe od ciśnienia zewnętrznego (atmosferycznego). Są to kominy od palenisk z palnikami nadmuchowymi lub też kominy ze wspomaganiem mechanicznym za pomocą wentylatorów ssących lub nadmuchowych.

  • pracujący w podciśnieniu

Gdy ciśnienie wewnątrz komina jest niższe od atmosferycznego, kominy pracujące na zasadzie ciągu grawitacyjnego.

Wymagania 

  • rozwiązania konstrukcyjne kominów powinny przeciwdziałać zawilgoceniu na całej ich długości,
  • przekrój przewodów dymowych i spalinowych powinien być dostosowany do obciążenia cieplnego pochodzącego od urządzeń grzewczych, na całej długości przewodów nie powinno występować zmniejszenie ich przekroju,
  • stosowanie zbiorczych przewodów wentylacyjnych, spalinowych i dymowych z przykanalikami jest zabronione; dopuszcza się jednak stosowanie zbiorczych systemów powietrzno-spalinowych przystosowanych do pracy z urządzeniami z zamkniętą komorą spalania, wyposażonymi w zabezpieczenie przed zanikiem ciągu kominowego,
  • kominy powinny być skonstruowane w taki sposób, aby istniał dostęp do okresowego czyszczenia i kontroli w trakcie eksploatacji,
  • w przypadku zmiany funkcji komina (np. z wentylacyjnego na spalinowy) należy dostosować przekrój komina do nowych warunków i zabezpieczyć przed kondensatem,
  • wnętrze komina powinno być gładkie, tak by straty ciągu powodowane tarciem i osadzaniem się nagaru były jak najmniejsze,
  • kominy używane sezonowo winny mieć wyloty zabezpieczone łatwo demontowalną siatką odporną na korozję nie dopuszczającą do zakładania gniazd przez ptaki.

Materiały:

  • niepalne,
  • muszą posiadać odporność ogniową co najmniej 60 minut,
  • w przypadku przewodów spalinowych ich powierzchnia wewnętrzna powinna być gładka i odporna na działanie spalin,
  • muszą zapewniać kominowi szczelność, gazoprzepuszczalność przy nadciśnieniu statycznym 40 Pa wewnątrz komina nie powinna przekroczyć wielkości 0,003 m³/(s x m²),
  • wszystkie materiały powinny być dopuszczone do stosowania w budownictwie w zakresie sanitarnym, a także pod względem parametrów ciśnienia, temperatury, wilgotności i odporności ogniowej występujących w warunkach eksploatacji.

W przypadku specjalnych konstrukcji systemów powietrzno-spalinowych SPS:

  • dopuszcza się pobór powietrza do spalania oraz odprowadzenie spalin przez ścianę budynku w budynkach zamieszkania zbiorowego tylko od urządzeń gazowych z zamkniętą komorą spalania o mocy nie większej niż 5 kW,
  • w budynkach jednorodzinnych wolno stojących, zagrodowych i rekreacji indywidualnej dopuszcza się pobór powietrza i odprowadzenie spalin z urządzeń z zamkniętą komorą spalania o mocy nie większej niż 21 kW,
  • w budynkach produkcyjnych i magazynowych oraz halach sportowych i widowiskowych nie ogranicza się nominalnej mocy cieplnej urządzeń z zamkniętą komorą spalania, stawia się natomiast inne ograniczenia. Odległość wylotu spalin powinna wynosić: minimum 3,0 m od poziomu terenu; minimum 8,0 m od granicy działki budowlanej; minimum 12,0 m od ściany z oknami innego budynku,
  • odprowadzanie spalin przez ścianę budynku z urządzeń zasilanych paliwami płynnymi lub stałymi jest niedopuszczalne.

źródło:
1) www.ogrzewamy.pl
2) www.instsani.pl