Okrzemki– jednokomórkowe mikroskopijne glony, unoszą się swobodnie w wodzie lub sa przyklejone do kamieni
Orzęski (dawniej zwane wymoczki)- mikroorganizmy zwierzęce wyposażone w szereg charakterystycznych rzęsek na całym ciele ułatwiających poruszanie i zdobywanie pokarmu.
Pantofelek – przykład orzęsek
Wrotki (Rotifera, syn. Rotatoria) są to organizmy drobne, najczęściej mikroskopijne. Żyją w wodach słodkich i słonych, spotyka się je czasem na lądzie – w wilgotnych mchach i w ściółce. Występują wśród nich formy osiadłe i planktoniczne, pojedyncze i kolonijne. Samce wrotków są dużo mniejsze od samic i spotyka się je bardzo rzadko. Są gatunkami kosmopolitycznymi. Dzięki swoim zdolnościom (anabioza, anhydrobioza) mogą przetrwać niekorzystne warunki i znowu się „odrodzić”. Cechą charakterystyczną wrotków jest aparat wrotny (złożony z dwóch wieńców rzęsek służących m. in. do naganiania pokarmu) i silnie umięśniona gardziel zwana mastaksem.Wrotki nie mają zdolności do regeneracji. Wrotki odgrywają wielką rolę w ekosystemach wodnych, gdzie stanowią ogromna bazę pokarmową dla drobnych bezkręgowców i narybku. Wiele gatunków jest uważane za wskaźniki stanu czystości wód.
Wiciowce (pierwotniaki) zazwyczaj jednojądrowe, poruszają sie za pomocą wici. Wielkość kilkadziesiąt mikronów. Przykładem wiciowca roślinnego jest euglena zielona .
Sinice-cyjanofity, cyjanobakterie, cyjanoprokariota (Cyanobacteria, Cyanophyta, Schizophyta) – gromada organizmów samożywnych, dawniej uznawanych za glony, według nowszej taksonomii zaliczanych do Procaryota (prokarioty). Nazwa zwyczajowa Cyanophyta (końcówka -phyta -roślina), stosowana w taksonomii wcześniejszej, kładzie nacisk na te właściwości, które upodabniają sinice do glonów roślinnych – zdolność do tlenowej fotosyntezy oraz podobieństwo w postaci chlorofilu. To podobieństwo jest o tyle naturalne, że chloroplasty glonów roślinnych powstały w wyniku endosymbiozy z sinicami – są po prostu uwstecznionymi sinicami.
źródło:
1) www.instsani.pl