Pojemność części wodnej naczynia obliczana jest jako objętość wody, która powstanie w instalacji podczas podgrzewania wody ze wzoru:
Vu = V · DV · r
gddzie:
V – objętość instalacji grzewczej [m³]
DV – przyrost objętości wody [dm³/kg]
r – gęstość wody w temperaturze spoczynkowej [kg/m³]
Jest to minimalna objętość użytkowa naczynia – nie jest zabronione przyjęcie większej wartości,
a wręcz zaleca się przewidzieć pewną rezerwę na ubytki wody podczas eksploatacji.
Z kolei objętość całkowitą naczynia oblicza się ze wzoru:
Vc = Vu · (pmax+1)/(pmax– p)
Vu – objętość użytkowa naczynia [dm³]
pmax– maksymalne ciśnienie obliczeniowe [bar]
p – ciśnienie wstępne w instalacji [bar]
Ciśnienie wstępne
Ciśnienie w przestrzeni gazowej naczynia, panujące przed przyłączeniem naczynia do instalacji:
p = pst + 0,2 [bar]
pst – ciśnienie hydrostatyczne na poziomie króćca przyłącznego naczynia wzbiorczego [bar]
Ciśnienie wstępne w naczyniu wzbiorczym przeponowym, włączonym po stronie tłocznej pompy obiegowej, należy przyjmować nie mniejsze niż ciśnienie obliczone według powyższego wzoru, powiększone o wysokość ciśnienia podnoszenia pompy.
źródło:
1) www.e-instalacje.pl