Metoda ta znana jest w kraju pod nazwa metody radzieckiej. Przepływ obliczeniowy według tej metody wyznacza się się ze wzoru:
gdzie:
a – wykładnik, zależny od średniego dobowego zapotrzebowania wody przez mieszkańca dm3/DM (tab.2)
∑N – suma podłączonych przyborów wyrażona w równoważnikach (tab.1)
k – współczynnik zależny od sumy równoważników (tab.3)
Wzór ten stosowany jest w przypadku doprowadzenia do budynku tylko wody zimnej, a ciepłą wodę użytkową otrzymuje się poprzez indywidualne podgrzewacze wody.
Tabela 1 Wartości równoważników N, średnice podłączeń i minimalne ciśnienia wylotowe
Tabela 2 Zależność wykładnika “a” od normy dobowego zapotrzebowania wody przez jednego mieszkańca
|
Norma zapotrzebowania wody dm3/s |
100 | 125 | 150 | 200 | 250 | 300 | 350 | 400 |
| wykładnik | 2,20 | 2,16 | 2,15 | 2,14 | 2,05 | 2,00 | 1,90 |
1,85 |
Tabela 3 Zależność współczynnika k od sumy równoważników
|
Suma równoważników |
Do 300 | 301÷500 | 501÷800 | 801÷1200 | Ponad 1200 |
| Współczynnik k | 0,002 | 0,003 | 0,004 | 0,005 |
0,006 |
