Podejście kanalizacyjne
- Podejścia pod wanny wykonujemy rurą o średnicy minimum 50 mm, ze spadkiem ³ 2%.
- Jeśli długość podejścia przekracza 3 m, lub różnica wysokości pomiędzy syfonem wannowym a trójnikiem na pionie jest większa od 1 m, średnicę podejścia należy zwiększyć do 70 mm.
- Sposób rozwiązania podejścia zależy od przyjętej metody projektowania kanalizacji i miejsca usytuowania przyborów sanitarnych względem pionu.
- Według normy PN-EN 12056-2:2002 “Systemy kanalizacji grawitacyjnej wewnątrz budynków, cz.I-V” instalacje kanalizacji sanitarnej dzieli się na różne systemy w zależności od sposobu podłączenia przyborów do pionu i wentylacji podejść, wyróżniając kanalizację systemu I, II, III i IV. W Polsce system IV (rozdzielnych pionów sanitarnych na ścieki szare i czarne) praktycznie nie jest stosowany jako zbyt drogi. Pozostałe systemy I-III mają swoich zwolenników i przeciwników, co powoduje, że w sąsiadujących budynkach o tej samej konstrukcji stosowane są odmienne układy węzłów sanitarnych w zależności od projektanta.
Wanna na podejściu zbiorowym
- W tym rozwiązaniu na pionie wystarczy tylko jeden trójnik średnicy 100/100 mm oraz ewentualnie drugi, do podłączenia zlewozmywaka (rysunek poniżej).
- Podejście wykonujemy z gradacją średnicy poczynając od 100 mm, a skończywszy na średnicy 50 mm, do której podłączamy syfon wannowy.
- Całe podejście będzie tutaj biegło dość nisko, dlatego należy je wykonać jeszcze przed wylaniem jastrychu.
- Redukcje powinny być zwrócone zawsze do góry.
Wanna osobno włączona do pionu
- To częste rozwiązanie stosowane przez projektantów, znacznie utrudniające montaż.
- Wymaga zastosowania na pionie kilku trójników, osobno dla muszli ustępowej, wanny, zlewozmywaka.
- Umywalka zwykle w takim przypadku podłączona jest razem z wanną, zmywarka lub pralka podpięta pod syfon zlewozmywakowy.
Wanna i muszla ustępowa po przeciwnych stronach pionu
- Przy nieprawidłowym rozwiązaniu ścieki spływające z muszli mogą w skrajnych sytuacjach (duży spływ w pionie) podpiętrzać się, powodując cofkę w podejściu wannowym, aż do wybicia ścieków w syfonie wannowym. Dla uniknięcia tej sytuacji wanna powinna być w miarę możliwości włączona powyżej muszli. Jeśli nie jest to możliwe (np. muszla poznańska z odpływem poziomym), podejście pod wannę powinno być włączone aż 0,7m poniżej poziomu podłogi.
- Według przepisów niemieckich i stosowaniu technologii zgrzewanych (np. Geberit HDPE), możliwe jest włączenie wanny i muszli ustępowej na jednej wysokości, pod warunkiem przesunięcia na pionie trójników o kąt 90°. Przesunięcie takie powoduje, że ścieki spływające z muszli nie uderzają w podejście wannowe, tym samym możliwość wystąpienia podpiętrzenia i cofki ścieków jest minimalna.
Podejście wodociągowe
Zasady montażu baterii wannowych w naszym kraju odnoszą się głównie do baterii ściennych standardowych, tzn. wyposażonych w natrysk ręczny (popularnie zwany słuchawką). Lokatorzy coraz częściej sięgają jednak po konstrukcje bardziej wyszukane, jak chociażby baterie podtynkowe, czy baterie stojące wielootworowe. Trasowanie oczek pod baterię lub jej komponenty może w tym przypadku sprawić monterom wiele problemów. Obowiązująca dla baterii ściennej symetria przestaje tutaj obowiązywać.
Podejście pod baterię ścienną standardową
- Oczka pod baterię ścienną należy trasować na wysokości 10-18 cm nad górną krawędzią wanny, w miarę możliwości w osi wanny lub maksymalnie w 1/3 jej długości, licząc od strony odpływowej.
Sposób rozwiązania podejść pod baterię wannową ścienną (po lewej) i stojącą (po prawej)
- Przy wannach prostokątnych odległość środka baterii czerpalnej od ściany powinna się pokrywać z osią wanny. Dla wanien stalowych wartość ta wyniesie około 350 mm
- Dla wanien akrylowych wartość szerokości nie jest już wartością stałą i może się wahać w przedziale 700-900 mm.
- Bateria wannowa może być też trasowana na długości wanny, jednak w odległości nie większej niż 1/3 długości licząc od spływu . Dla 1,5 m wanny środek baterii wypadnie więc w odległości około 500 mm, licząc od ściany.
Bateria wannowa ścienna z natryskiem mocowanym na pręcie
- Pręt montażowy możemy zamocować w rogu łazienki (model narożny), lub bezpośrednio nad baterią. W tym drugim przypadku oś pręta nie powinna się pokrywać z osią baterii wannowej, trasowanie zarówno baterii jak i pręta jest asymetryczne .
- Pręty montażowe mają różne długości, od około 600-1000 mm.
- Przy trasowaniu otworów pod śruby bazą powinna być góra pręta, którą należy umieszczać na wysokości 1850-2050 mm od podłogi.
- Podejście pod baterię wannową powinno zapewniać wymagane ciśnienie wypływu i wydatek mieszczący się w klasie przepływu baterii. Dla wygody użytkownika powinniśmy projektować baterie wannowe o przepływie wystarczającym do napełnienia całej wanny w czasie nie dłuższym niż 10-15 minut.
- Wanny standardowe o pojemności do 250 litrów możemy więc napełniać baterią o klasie przepływu 20 – 28 l/min. Dla takiej wanny wystarczy średnica ½” w przypadku rury stalowej lub 15×1 w przypadku rury miedzianej.
- Wanny o pojemnościach 250-500 litrów warto wyposażyć już w baterię o przepływie 35-50 l/min. , przy czym, dla zapewnienia pełnej wydajności baterii konieczne będzie dobranie tutaj większej średnicy przewodów; ¾” przy rurach stalowych lub 18×1 mm, przy rurach miedzianych.
- Bardzo duże wanny o pojemnościach powyżej 500 l powinny być napełniane bateriami klasy otwartej o wydajności >50 l/min. (na rynku możemy znaleźć baterie podtynkowe o wydatku nawet 140 l/min. np. Grohtherm XL). a instalacja powinna być powiększona do średnicy 22×1 mm lub nawet 28x1mm (miedź), bądź 1″ dla rur stalowych. Stosowanie mniejszych średnic bardzo wydłuży czas napełniania wanny.
źródło:
1) www.instsani.pl