Kominy stalowe

Kominy stalowe produkowane są jako wewnętrzne wkłady – rury przeznaczone do umieszczenia w obudowie z cegieł lub bloczków – albo jako samodzielne systemy przeznaczone do wznoszenia kominów wewnątrz bądź na zewnątrz domu. Do odprowadzania spalin z urządzeń gazowych poleca się elementy wykonywane ze stali 1.4404 o grubościach ścianki nie mniej niż 0,50mm (natomiast do kotłów z zamkniętą komorą spalania dedykowane są specjalne systemy powietrzno-spalinowe). Do kominków i pieców na paliwa stałe (drewno) zaleca się stosowanie stali żaroodpornych (gatunek 1.4828) o grubościach ścianki 0,8 – 1,0mm.

Rodzaje kominów stalowych

  • kominy jednościenne,
  • kominy dwuścienne,
  • kominy powietrzno spalinowe.

Kominy jednościenne mogą być montowane wyłącznie wewnątrz domu. Stosuje się je w celu odprowadzania spalin z kominka. Konstrukcję tę dla bezpieczeństwa osłania się izolacja cieplną w postaci specjalnych kształtek ze sprasowanej wełny mineralne i obmurowane bloczkami betonu komórkowego bądź ekranem z płyt gipsowo-kartonowych lub gipsowo-włóknowych. Jeżeli pozostawimy komin ten bez osłony, jako element dekoracyjny wnętrza, zwiększymy efektywność ogrzewania. Jednak w tym przypadku należy pamiętać o bezpieczeństwie. Elementy łatwopalne wyposażenia wnętrza oraz konstrukcyjne domu, muszą znajdować się w odległości minimum 30 centymetrów od przewodów kominowych. Kominy jednościenne podobne są do sztywnych wkładów kominowych, wyposażonych w uchwyty mocujące, podparcia oraz obudowę części naddachowej.

Kominy dwuścienne przeznaczone są w zasadzie do stosowania na zewnątrz domu, jednak można je zaplanować wewnątrz jako element wystroju wnętrza. Zbudowany jest z dwóch rur – inaczej zwany kominem dłupłaszczowym. Rura wewnętrzna wykonana jest z kwasoodpornej stali nierdzewnej, zewnętrzna skonstruowana ze stali nierdzewnej bądź aluminiowej. Zewnętrzna rura nie będzie narażona na działanie wysokich temperatur, gdyż między nią , a rurą wewnętrzną znajduje się warstwa izolacji termicznej – wełny mineralnej – chroniąca przed wychłodzeniem odprowadzanych spalin. Kominy dwuścienne mocuje się do ściany obejmami zaciskowymi i opiera na konsoli wsporczej. Jest on również wyposażony w wyczystkę oraz system odprowadzenia kondensatu. Na szczycie takiego komina znajduje się tzw. ustnik, który powinno się przykryć daszkiem przeciwdeszczowym, a najlepiej obrotową nasadą poprawiającą ciąg kominowy.

Kominy powietrzno-spalinowe wykorzystywane są do współpracy z kotłami gazowymi z zamkniętą komorą spalania, w tym kondensacyjnymi, ponieważ ze względu na ich budowę kominy te oprócz odprowadzania spali, doprowadzają powietrze do pracy kotłów. Przewody powietrzno-spalinowe mogą być wyprowadzone ponad dach lub przez ścianę domu. To drugie rozwiązanie jest wygodne gdy nie chcemy tradycyjnie wyglądającego komina, a wyprowadzone przez ścianę z zewnątrz są praktycznie są niewidoczne, gdyż jest to tylko niewielki otwór osłonięty kratką. Budowę takiego komina najkrócej możemy określić „rura w rurze”. Spaliny odprowadzane są wewnętrzną rurą, natomiast w przestrzeń między rurami przemieszcza się świeże powietrze do palnika kotła. Rurę powietrzną przed zasysaniem spalin zabezpiecza na wylocie specjalna nasada. Zaletą przewodów powietrzno-spalinowych współpracujących z kotłami o zamkniętej komorze spalania jest całkowite oddzielenie procesu spalania od powietrza wewnątrz domu. To oznacza, że nie ma potrzeby instalowania w kotłowni dodatkowych nawiewników, nie ma też niebezpieczeństwa przedostania się spalin do pomieszczeń, a wstępne podgrzanie przez spaliny pobieranego powietrza zwiększa sprawność samego kotła.

Dwuścienny komin stalowy z ociepleniem z wełny mineralnej
31132-stalowy_komin

Komin który przedstawiony jest na rysunku powyżej stawiany jest najczęściej podczas remontu domu, gdy wewnątrz budynku nie można postawić nowego komina. Składa się z rury dwuściennej, w której wewnętrzny przewód spalinowy ze stali kwasoodpornej otacza rura osłonowa wykonana ze stali nierdzewnej lub aluminium. Między rurami włożona jest izolacja cieplna z wełny mineralnej, chroniąca odprowadzane spaliny przed wychłodzeniem. Komin opiera się na konsoli wsporczej przymocowanej do ściany, a poszczególne odcinki rur dwuściennych łączone są kielichowo z obejmami zaciskowymi. Co kilka metrów komin mocuje się obejmami do muru i wyprowadza ponad dach domu.

Wady i zalety kominów stalowych

  •  łatwość i szybkość montażu, gdyż elementy wysyłkowe są w  całości spawane w wytwórni, a na placu budowy wykonuje się  wyłącznie połączenia śrubowe doczołowe, łączenie obejmami
  •  możliwość uzyskania kominów o bardzo dużych wysokościach dzięki zastosowaniu konstrukcji nośnej w postaci wieży kratowej,
  • mały ciężar na jednostkę wysokości, co zmniejsza koszty transportu i montażu,
  • możliwość dokładnej ochrony przed korozją, 
  • łatwość konserwacji,
  • odpornością na wpływy nierównomiernych osiadań, szkód górniczych oraz na wpływy sejsmiczne,
  • małe tarcie spalin o powierzchnię przewodu, co zwiększa  prędkość przepływu i umożliwia zastosowanie mniejszej wysokości komina,
  • zbyt mała trwałość eksploatacyjna w stosunku do konstrukcji  stalowych o innym przeznaczeniu; zjawisko to może być powodowane dużą podatnością wewnętrznych powierzchni  przewodów na korozję, a niekiedy dodatkowo zwiększoną  podatnością na obciążenia dynamiczne, powodujące zmęczenie  materiału,
  • zmniejszenie okresu trwałości komina na skutek korozyjnego  działania na stal pierwiastków w przepływających gazach, które  powoduje szybkie zużywanie się grubości ścianki przewodu; z tego względu lepiej jest zastosować w trzonie nośnym przewód wewnętrzny ze stali stopowej kwasoodpornej; gatunek stali stopowej dobiera się stosownie do agresywności gazów,
  • podatność na dynamiczne działanie porywów wiatru w kierunku jego  działania, co powoduje zmęczenie materiału, które spotęgowane korozją, znacznie obniża okres trwałości komina
  • ograniczenie wielkości średnicy.

źródło:
1) www.ladnydom.pl
2) www.instalacjeb2b.pl
3) www.kominy.pl

Dodaj komentarz