Co je różni od grzejników tradycyjnych?
W przeciwieństwie do grzejników tradycyjnych, obudowa konwektorów nie pełni np. funkcji grzewczej, a jedynie dekoracyjną i osłonową. Sercem grzejnika jest w tym wypadku wężownica grzejna (konwektory wodne) lub spirala grzewcza (konwektory elektryczne), której powierzchnia wymiany ciepłą jest dodatkowo rozbudowana przy pomocy ożebrowania (tzw. lamelek). Ożebrowanie nie ma jednocześnie fizycznego kontaktu z obudową, dzięki czemu obudowa grzejnika bardzo wolno nagrzewa się, a udział promieniowania w całkowitej wymianie ciepła nie przekracza 20%. Pozostałe 80% energii grzejnik konwektorowy oddaje bezpośrednio do powietrza w pomieszczeniu. Ogólnie, jak sama nazwa wskazuje grzejniki te oddają ciepło głownie na zasadzie konwekcji.
Rodzaje grzejników konwektorowych
- wodne
– stacjonarne (ścienne)
– podpodłogowe (kanałowe)
– podłogowe (stojące)
- elektryczne
– stacjonarne (ścienne)
– przenośne (wolnostojące)
Ze względu na sposób przepływu powietrza konwektory można też dzielić na:
- grawitacyjne, w których przepływ powietrza odbywa się w sposób naturalny związany z różnicą gęstości powietrza
- wentylatorowe, o przepływie powietrza wymuszonym
Konwektory wodne
Wykonywane są najczęściej z miedzi i aluminium, chociaż spotyka się też konwektory stalowe. Z miedzi wytwarzane są wężownice grzejne, natomiast z aluminium ożebrowanie (lamelki). Konwektory aluminiowe są wysokoodporne na korozję i można je stosować w pomieszczeniach o podwyższonej wilgotności np. łazienki. Grzejniki wodne mogą pracować na wysokich parametrach czynnika. Najczęściej jest to 95°C i ciśnienie 1 MPa, ale są też dostępne konstrukcje na ciśnienie 3 MPa.
Wężownice grzejne profilowane są zazwyczaj w kształcie litery „U” i umieszczane w dolnej części grzejnika. Zasilenie i powrót jest wtedy z boku, bądź od spodu. Przy wężownicy biegnącej przez całą wysokość grzejnika, wykonanej w formie wężownicy meandrowej lub kolektora, zasilanie może się odbywać od spodu grzejnika, z boku jednostronnie lub obustronnie. Są też konstrukcje zasilane od spodu w środku grzejnika.
Regulacja wydajności konwektorów wodnych (regulacja czynnika grzewczego) – może się odbywać przy pomocy:
- zaworu termostatycznego ( dla konwektorów kanałowych wymaga montażu czujnika termostatycznego na ścianie i połączenia go z elementem wykonawczym długą kapilarą, przynajmniej część ściany zewnętrznej nie może być wtedy przeszklona), regulacja polega na zamykaniu lub otwieraniu dopływu wody do konwektora w funkcji temperatury w pomieszczeniu
- termostatu pokojowego, regulacja załącza lub wyłącza kocioł, termostat znajduje się w punkcie reprezentatywnym i może sterować kilkoma konwektorami naraz
- regulatora pogodowego
Niektóre konwektory można też regulować po stronie nawiewu powietrza poprzez:
- stosowanie kierownic przepływu powietrza
- montaż przesłon dławiących
- montaż wentylatora z płynną lub skokową regulacją prędkości obrotowej
Konwektor stacjonarny (ścienny)
Konwektor podpodłogowy (kanałowy)
Konwektor podłogowy (stojący)
Konwektory wodno-elektryczne
Ich cechą charakterystyczną jest możliwość dogrzewania pomieszczeń poza sezonem grzewczym. Szczególnie sprawdza się do w łazienkach. Oprócz wężownicy grzejnej konwektor wyposażony jest w przewody oporowe o dużej mocy. Kable oporowe nie mają jednocześnie kontaktu fizycznego z wężownicą, dzięki czemu nie nagrzewają wody w instalacji, całe ciepło oddawane jest bezpośrednio do powietrza i lamelek. Moc elektryczna jest z reguły mniejsza od mocy strony wodnej grzejnika, stanowiąc od 50-80% jej wartości.
Konwektory elektryczne
Posiadają elementy grzejne wykonane w postaci:
- drutu oporowego gołego
- drutu w izolacji pojedynczej lub podwójnej
- ceramicznego elementu grzewczego
Powierzchnia wymiany ciepła rozbudowana jest często dodatkowo o ożebrowanie aluminiowe, a całość umieszczona w ozdobnej obudowie stalowej lub stalowej z elementami tworzywowymi. Mogą występować jako urządzenia wolnostojące albo przenośne – zwykle traktowane są jako pomocnicze źródło ciepła. Wyróżniamy również konwektory elektryczne ścienne ale są one elementami większego systemu grzewczego.
Moce konwektorów elektrycznych wahają się od kilkuset do nawet 3000W. Regulacja mocy może się odbywać zarówno po stronie elektrycznej (wielostopniowa regulacja mocy grzałki) jak i powietrznej (regulacja prędkości obrotowej wentylatora).
Konwektory grawitacyjne
W konstrukcjach grawitacyjnych zimne powietrze wchodzi do grzejnika najczęściej dolnymi otworami konwekcyjnymi, ogrzewa się na listwach konwekcyjnych i wraca do pomieszczenia poprzez otwory górne. Przepływ możliwy jest w wyniku powstawania tzw. komina termicznego w obudowie konwektora, efekt kominowy jest jednocześnie tym silniejszy im wyższy jest konwektor.
Konwektory wentylatorowe
W grzejnikach wentylatorowych jest on wymuszony przez działanie wentylatora nadmuchowego. Powietrze jest zasysane przez górne otwory, a jego nadmuch skierowany jest nad podłogę. Dzięki wymuszonemu obiegowi powietrze szybko miesza się w pomieszczeniu. Zapewnia to tzw. efekt homogenizacji, czyli eliminacji stref martwych, gdzie gromadzi się dwutlenek węgla, negatywnie wpływający na nasze samopoczucie.
Wady i zalety konwektorów
źródło:
1) www.ogrzewnictwo.pl
2) www.instsani.pl