Grunt budowlany to nic innego jak podłoże, na którym osadzony jest dom. Najlepszym gruntem do posadowienia domu jest grunt mineralny rodzimy, który dzieli się na spoisty oraz niespoisty.
Grunt rodzimy to po prostu grunt naturalny, który powstał na skutek zachodzących procesów geologicznych – może to być skała. Ponad to mamy do dyspozycji grunt organiczny (mineralny), jak również nasypowy, który powstał pod wpływem działalności prowadzonej przez człowieka.
Grunty niespoiste tworzą żwiry, piaski drobno-, grubo i średnioziarniste, pospółki a także piaski pylaste. Podział ten bierze pod uwagę rozmiar uziarnienia. Przyjmuje się, że wraz ze wzrostem grubości frakcji, rośnie wytrzymałość gruntu. Ważnym zagadnieniem związanym z gruntami jest stopień zagęszczenia (ID). Im wyższa wartość tego stopnia, tym lepszy jest grunt, biorąc pod uwagę cele budowlane. Wiąże się to z mniejszą ilością wolnej przestrzeni pomiędzy ziarnami. Za istotny parametr związany z gruntami niespoistymi uznaje się stopień wilgotności, który odnosi się do stosunku objętości wody, znajdującej się w gruncie, do objętości porów. Fundamentowaniu sprzyjają grunty wilgotne. Należy tylko pamiętać, że szkodliwe są grunty nawodnione, które cechują się niską nośnością. Wiele szkód w przypadku nawodnionych gruntów może wyrządzić mróz. Pod wpływem niskich temperatur grunt zwiększy swoją objętości.
Grunty spoiste to te z iłów piaszczystych oraz pylastych, gliny, pylasty, gliny piaszczystej, zwięzły, pylastej zwięzły, piaszczystej zwięzły, piasku gliniastego, pył piaszczystego i pyłu.
Ważnym parametrem związanym z gruntem spoistym jest stopień plastyczności (IL). Idealne warunki panują, gdy jego wartość jest niższa od 0,25. Świadczy to o niskiej zawartości wody w badanym gruncie. Kolejny ważny parametr to wskaźnik plastyczności (IP), mówi on ile wody wchłania grunt podczas przejścia ze stanu zwanego półzwartym do stanu płynnego. Jeśli wskaźnik ten wynosi mniej niż 10, to grunt uznaje się za średnio spoisty, stanowiący dobre podłoże pod zabudowę. Należy jeszcze sprawdzić inne wskaźniki techniczne – m.in. spójność, wilgotność, jak również kąt tarcia wewnętrznego gruntu.
Grunty organiczne rodzime składają się przede wszystkim z torfu, piasków oraz pyłów próchniczych, namułów. Na takim podłożu nie powinno stawiać się budynków. Grunty te nie mają odpowiedniej do tego celu nośności. Ich organiczne elementy mogą ulegać procesowi gnicia, z czym wiąże się także przykry zapach i wydziela się ciepło. Te reakcje tłumaczą dlaczego ważne jest usuwanie warstwy wierzchniej ziemi uprawnej spod fundamentów. Wydzielane kwasy potęgowałyby korozję zbrojenia oraz betonu.
Grunty nasypowe ściśle powiązane są z człowiekiem i jego działalnością, uznawane są za niejednoznaczne biorąc pod uwagę względy budowlane. Mogą to być zarówno grunty tzn. kwalifikowane jak i wykorzystane do posadowienia fundamentów lub stanowiące podstawę drogi. Składają się ze żwirów, drobnych piasków, które układane są warstwowo i zagęszczane mechanicznie.
Warto mieć na uwadze, że zarówno grunty spoiste jak i gruz ceglany, nawet po stosownym zagęszczeniu, nadają się jako podłoże tylko dla stosunkowo lekkich budynków.