Kominki powietrzne, tutaj ogień rozgrzewa wkład kominkowy, który oddaje ciepło omywającemu go powietrzu. Powietrze ogrzewa się od wkładu kominkowego, jak również od rury odprowadzającej spaliny do komina i unosi się do góry, wydostaje na zewnątrz przez kratki znajdujące się w obudowie kominka, ogrzewając np. salon. Ciepłe powietrze systemem rur (system DGP – skrót od dystrybucja gorącego powietrza), można doprowadzić do poszczególnych pomieszczeń w budynku i ogrzewać je. W ten sposób skutecznie można ogrzać pomieszczenia znajdujące się daleko od kominka i na wyższych kondygnacjach.
Schemat instalacji systemu DGP
Wkład do kominka z systemem dystrybucji gorącego powietrza
Ciepłe powietrze z kominka można doprowadzać do ogrzewanych pomieszczeń grawitacyjnie lub w sposób wymuszony. Do ogrzewania salonu i pomieszczeń znajdujących się blisko kominka może wystarczyć system grawitacyjny – powietrze omywające kominek nagrzewa się i samoczynnie, niedługimi kanałami doprowadzane jest do ogrzewanych pomieszczeń. Zaletą tego rozwiązania jest bardzo prosty układ rur, tym samym niski koszt inwestycji, oraz brak urządzeń zasilanych prądem. Wadą, jest brak możliwości dokładnego regulowania wydajności cieplnej komika oraz możliwość przypiekania kurzy unoszonego z powietrzem.
Schemat instalacji grawitacyjnej w budynku wysokim i wąskim
Jeśli ogrzewane pomieszczenia są znacznie oddalone od kominka, czyli mamy długie kanały rozprowadzające powietrze i rozbudowany system rur, odpowiednim rozwiązaniem będzie wymuszony przepływ powietrza. Tutaj, zastosowanie znajduje wentylator. Dostarcza odpowiednią ilość ciepłego powietrza nawet do najdalej położonych pomieszczeń.
Schemat instalacji wyposażonej w wentylator
Najczęściej, ciepłe powietrze rozprowadzane jest do poszczególnych pomieszczeń rurami elastycznymi z izolacją cieplną, o odpowiedniej średnicy, lub kanałami prostokątnymi. W pomieszczeniach ogrzewanych kominkiem, na wylotach rur montuje się kratki nawiewne lub anemostaty, które pozwalają regulować ilość ciepłego powietrza tym samym wydajność ogrzewania danego pomieszczenia. Najlepszy efekt ogrzewania uzyskuje się jeśli nawiewy ciepłego powietrza znajdują się w pobliżu okien i ścian zewnętrznych, gdzie najintensywniej ucieka ciepło. Nawiewy można umieścić w stropie, ścianie (ok. 30 cm nad podłogą) lub zabudowane bezpośrednio w podłodze.
Centralna regulacja wydajności ogrzewania kominkiem odbywa się, poprzez ręczną lub automatyczną zmianę prędkości obrotowej wentylatora w aparacie nawiewnym – jego wydajności. Zwiększając obroty wentylatora zwiększa się ilość transportowanego powietrza, tym samym obniża jego temperaturę. Zmniejszając obroty wentylatora do ogrzewanych pomieszczeń dostarczamy mniej powietrza ale o wyższej temperaturze.
źródło:
1) www.ogrzewamy.pl
2) www.budujemydom.pl